Βγάζει τα ρούχα του και μένει γυμνό μπροστά σε κόσμο. Έρευνες λένε πως με αυτό τον τρόπο το παιδί θέλει να τραβήξει την προσοχή μια που δεν έχει συναίσθηση των κοινωνικών κανονων.
Τι μπορείτε να κάνετε; Να δώσετε περισσότερο χώρο για να συμμετάσχει το παιδί στην διαδικασία ντυσίματος του όπως για παράδειγμα να το ρωτήσετε ποιο παντελόνι θέλει να φορέσει. Επίσης, μπορείτε να το αφήσετε να τρέχει τριγύρω γυμνό μέσα στο σπίτι αλλά να επιμείνετε να παραμένει ντυμένο όταν είσαστε εκτός.
Να τρέμει ανεξέλεγκτα. Ίσως έχετε παρατηρήσει το παιδί σας να αρχίσει να τρέμει ξαφνικά. Πριν πανικοβληθείτε, να σας πούμε πως το ανεξήγητο τρέμουλο έχει θεωρηθεί από ειδικούς ως «μια ασυνήθιστη καλοήθη διαταραχή» για βρέφη και μικρά παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι είναι γενικά αβλαβές και εξαφανίζεται με το πέρασμα του χρόνου. Από την άλλη, καλό είναι να αναζητήσετε τη συμβουλή του παιδίατρου σας καθώς αυτό το τρέμουλο μπορεί να υποδεικνύει κάποιο πρόβλημα του νευρικού συστήματος.
Δαγκώνει ό,τι και όποιον βρεθεί μπροστά του. Για την ακρίβεια πολλά μικρά παιδιά περνούν αυτή τη φοβερή φάση δαγκώματος - όπου όχι μόνο δαγκώνουν αντικείμενα, αλλά μπορεί ακόμη και να αρχίσουν να δαγκώνουν άλλα παιδιά, τον εαυτό τους ακόμα και εσάς ή άλλους μεγαλύτερους. Μην ανησυχείτε λοιπόν, δεν έχει «λυσσάξει»! Το φαινόμενο συνδέεται με πόνο και δυσφορία των δοντιών αλλά συνήθως τα παιδιά δαγκώνουν για να εκφράσουν θυμό ή απογοήτευση. Μη τρομοκρατηθείτε λοιπόν, μην αρχίσετε να φωνάζετε «ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΔΑΓΚΩΝΕΙΣ!» Καλύτερα να προσπαθήσετε με ηρεμία να βρείτε τι προέκυψε για να αρχίσει το δάγκωμα. Μια άλλη καλή λύση είναι η τιμωρία: να πάει τιμωρία στο δωμάτιό του και ένας μεγάλος να του εξηγεί γιατί δεν είναι σωστό να δαγκώνει.
Μπορεί να παρατηρήσετε το μικρό παιδί σας να χτυπάει το κεφάλι του ή ακόμα και να χτυπάει το κεφάλι του ενάντια σε κάτι. Αυτό μπορεί να φαίνεται και είναι τρομακτικό, αλλά δεν είναι πάντα τόσο επιβλαβές όσο φαίνεται. Αυτού του είδους η «αυτοτραυματική» συμπεριφορά, μερικές φορές συνδέεται με μια νευροχημική ανισορροπία. Ο αυτοτραυματισμός μπορεί να επιφέρει απότομη αύξηση της ενδορφίνης στον οργανισμό και να π μια «ευφορική αντίδραση. Αυτή η απελευθέρωση των ενδορφινών μπορεί επίσης να εξομαλύνει τον πόνο από το χτύπημα. Ωστόσο, μπορεί επίσης να είναι ένα σημάδι του αυτισμού ή ακόμα και να σχετίζεται με πόνο που οφείλεται σε μόλυνση του αυτιού. Μπορεί ακόμα και να απογοητεύτηκε γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει προφορικά αυτό θέλει. Αν όμως το κάνει συνεχόμενα καλύτερα να ζητήσετε τη γνώμη του παιδίατρού σας.
Πίνει το νερό της μπανιέρας. Βάζετε το παιδί σας στην μπανιέρα και το βλέπετε να προσπαθεί να πιεί από το νερό του μπάνιου; Διψάει θα σκεφθείτε εσείς. Πιθανότατα όχι λένε οι ειδικοί: απλά για το παιδί, είναι σαν να είναι σε ένα μεγάλο πάρτι τσαγιού και κάθεται στην τσαγιέρα. Συνεχίζουν πως είναι κανονική συμπεριφορά για ένα μικρό παιδί να θέλει να δοκιμάσει τα περιεχόμενα της μπανιέρας. Προτείνεται η χρήση παιχνιδιών στη μπανιέρα για να του αποσπάσετε τη προσοχή. Μπορείτε ακόμη να προσφέρετε φρέσκο νερό σε ένα φλιτζάνι ενώ βρίσκεστε στο μπάνιο, ώστε να μπορέσει να καταλάβει τη διαφορά στη γεύση.
Βάζει στο πρόσωπό του (μύτη, στόμα, αυτιά ) μη βρώσιμα αντικείμενα. Το παιδί όσο μεγαλώνει βρίσκει ολοένα και πιο συναρπαστικό το δικό του σώμα. Αυτό μερικές φορές μπορεί να σημαίνει πως ανακαλύπτει τα αυτιά, τη μύτη και το στόμα του ως μέρη για να τοποθετήσει άλλα αντικείμενα εκτός από τα τρόφιμα. Τα μικρά παιδιά μπορεί να το κάνουν μόνο για να διασκεδάσουν τους εαυτούς τους ή άλλους. Εσείς μπορείτε με ήρεμο τρόπο να του ζητάτε να φυσήξει το εν λόγω αντικείμενο (που μπορεί να είναι μια σταφίδα, εξάρτημα παιχνιδιού, κουμπί και άλλα, απίστευτα πράγματα) ή να αναζητήσετε τη βοήθεια του γιατρού.
