Πόσες φορές χρειάστηκε να πείτε «μη χτυπάς τον αδερφό σου» ή «μάζεψε τις κάλτσες από το πάτωμα» ή «μη χοροπηδάς στον καναπέ» μέχρι να... πείσετε το παιδί σας να το κάνει; Ευτυχώς, υπάρχουν κάποιοι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να τα κάνουμε να συμμορφώνονται και να συνεργάζονται χωρίς να χρειάζεται να αφιερώσουμε πολύ κόπο και χρόνο.
Τραβήξτε την προσοχή του πριν ζητήσετε αυτό που θέλετε
Μπορεί συχνά να νομίζουμε ότι τα παιδιά δεν θέλουν να ακούσουν αυτό που τους λένε και γι' αυτό δεν δίνουν σημασία όμως συνήθως η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή: τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, έτσι όταν εμείς τους ζητάμε να πάνε να πλύνουν τα χέρια τους τη στιγμή που συναρμολογούν το καινούριο τους τρενάκι, είναι μάλλον απίθανο να κάνουν αυτό που τους λέμε γιατί απλούστατα δεν διαθέτουν το απαιτούμενο εύρος προσοχής ώστε να ασχοληθούν αρκετά τόσο με το παιχνίδι τους όσο και με τις εντολές της μαμάς τους. Στις περιπτώσεις αυτές το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε από το παιδί να σταματήσει για ένα λεπτό αυτό που κάνει προκειμένου να στρέψει συνολικά την προσοχή του σε εμάς και τότε, αφού έχουμε εξασφαλίσει ότι ακούει αυτό που λέμε, να ζητήσουμε ό,τι θέλουμε. Στη συνέχεια, κάνουμε κι έναν έλεγχο για να είμαστε σίγουροι ότι άκουσε, ζητώντας να επαναλάβει αυτό που είπαμε.
Μετατρέψτε την κατάσταση σε παιχνίδι
Στα παιδιά αρέσει πολύ να παίζουν, έτσι είναι πιο πιθανό να υιοθετήσουν μια θετική συμπεριφορά όταν τους παρουσιαστεί σαν ένα είδος παιχνιδιού. Για να το πετύχετε, θα πρέπει να είστε εφευρετικοί. Μερικά παραδείγματα: θέλετε να σταματήσει να χαζεύει και να φορέσει τα παπούτσια για να φύγετε; Αντί να γκρινιάζετε, προκαλέστε το λέγοντας «πάω στοίχημα ότι δεν μπορείς να βάλεις τα παπούτσια σου σε 20 δευτερόλεπτα. Να, ρυθμίζω το ρολόι μου». Βαριέται να καθαρίσει το δωμάτιό του; Κάντε έναν «διαγωνισμό»: Μπορεί να το τακτοποιήσει πριν τελειώσετε εσείς με το σιδέρωμα;
Δείτε το θετικά
Τα παιδιά -όπως και οι μεγάλοι- προτιμούν να τα επιβραβεύουμε παρά να τα μαλώνουμε και τότε η διάθεσή τους για συνεργασία αυξάνεται κατακόρυφα. Για το λόγο αυτό, προσέξτε πολύ κάθε λέξη που χρησιμοποιείτε. Οποιαδήποτε έχει αρνητική χροιά μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Ιδανικά, εστιάστε όχι σε ό,τι θέλετε να σταματήσει να κάνει αλλά στη συμπεριφορά που θέλετε να ενισχύσετε (π.χ. Αντί να πείτε «σταμάτα πια να παίζεις ηλεκτρονικά παιχνίδια και μάζεψε το δωμάτιό σου», πείτε «ανυπομονώ να δω το δωμάτιό σου τακτοποιημένο κι όλα τα ρούχα και τα παιχνίδια στη θέση τους»). Και βέβαια, κάντε το μεγάλο θέμα όταν αποφασίσει να σας κάνει το «χατήρι», με πολλά μπράβο, αγκαλιές και φιλιά.
Μην αρχίζετε τις διαπραγματεύσεις
Τα παιδιά έχουν μεγαλύτερες αντοχές στη γκρίνια από εμάς. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά είναι διατεθειμένα να γκρινιάξουν, να αμφισβητήσουν, να φωνάξουν περισσότερο από εμάς μέχρι να «κερδίσουν». Και κάθε φορά που μπαίνουμε σε αντιπαράθεση μαζί τους, τους δίνουμε άλλη μία ευκαιρία να βελτιώσουν και να ενισχύσουν αυτές τις δεξιότητές τους. Έτσι, είναι προτιμότερο για εμάς να τελειώνουμε με τέτοιου είδους ζητήματα γρήγορα και αποφασιστικά: «Μπορείς να παίξεις άλλα δέκα λεπτά και μετά θα πλύνεις τα δόντια σου και θα πας για ύπνο». Μην δεχτείτε να το συζητήσετε.
Δώστε (μία) επιλογή
Τα παιδιά -όπως και πολλοί ενήλικες- θέλουν να νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο. Πολλές φορές, λοιπόν, το «κόλπο» είναι να τα κάνουμε να πιστέψουν ότι αυτό που ζητάμε να κάνουν δεν είναι παρά δική τους επιλογή. Αντί να θέσετε ένα ερώτημα που δεν τους αφήνει το περιθώριο να διαλέξουν (όπως «φόρεσε τα ρούχα σου») δώστε τους τη δυνατότητα να αισθανθούν άρχοντες του εαυτού τους ζητώντας να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο («τι θέλεις να βάλεις; Το ροζ φόρεμα ή το κόκκινο παντελόνι με το λευκό μπλουζάκι;).
