Όσο είναι μικρά, είναι λογικό τα παιδιά να κάνουν πράγματα που δεν μας αρέσουν και που δεν εγκρίνουμε. Άλλωστε, είναι φυσιολογικό για το στάδιο της ανάπτυξης στο οποίο βρίσκονται να προσπαθούν να δοκιμάσουν τα όριά τους (και τα δικά μας). Υπάρχουν όμως κάποιες που καλό είναι να τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν όσο είναι ακόμα νωρίς, όπως:

Όταν μας διακότει ενώ μιλάμε με άλλους

Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσουμε: Μπορεί να γίνεται από τον ενθουσιασμό του παιδιού να ρωτήσει κάτι ή να μας πει κάτι που το ενθουσίασε, όμως επιτρέποντάς του να διακόπτει συνεχώς τους άλλους δεν του δίνουμε την ευκαιρία να μάθει να σέβεται το συνομιλητή του από τη μία και να εξασκήσει την υπομονή του από την άλλη. Έτσι, μεγαλώνει μαθαίνοντας ότι οι άλλοι πρέπει πάντα να του δίνουν την προσοχή τους όποτε τη διεκδικεί και εκνευρίζεται όταν δεν το πετυχαίνει.

Πώς να το σταματήσει: Την επόμενη φορά που πρόκειται κάποια δική σας φίλη να σας επισκφτεί, εξηγήστε εκ των προτέρων στο παιδί ότι θα πρέπει να κάνει ησυχία και να μη σας διακόπτει όσο συζητάτε. Προτείνετέ του κάποια δραστηριότητα με την οποία μπορεί να απασχοληθεί αυτή την ώρα. Αν αρχίσει να σας τραβάει από το μανίκι όσο μιλάτε με τη φίλη σας, δείξτε του την καρέκλα και πείτε του να καθίσει εκεί φρόνιμα μέχρι να μπορέσετε να του αφιερώσετε την προσοχή σας. Όταν μπορέσετε, πείτε του ότι πλέον μπορείτε να μιλήσετε, αλλά δεν θέλετε να σας διακόπτει ξανά.

Όταν παίζει βίαια

Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσουμε: Σίγουρα δεν θα αφήσετε το παιδί να χτυπήσει ένα άλλο παιδάκι, όμως καλό είναι να μην αγνοήσετε γενικά την επιθετική συμπεριφορά στο παιχνίδι, όπως για παράδειγμα, όταν τσιμπάει, σπρώχνει ή διεκδικεί πολύ έντονα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι την ηλικία των 8 ετών πρέπει να έχει μάθει τους «κανόνες του παιχνιδιού» και ότι δεν είναι αποδεκτό να πονάμε τους άλλους.

Πώς να το σταματήσει: Κάντε την παρέμβασή σας τη στιγμή που βλέπετε ότι το παιδί παρεκτρέπεται. Εξηγήστε του ότι οι άνθρωποι πονάνε και ζητήστε του να σκεφτεί πώς θα ένιωθε εάν βρισκόταν στη θέση του άλλου παιδιού. Πριν πάτε στο σπίτι ενός φίλου του για να παίξουν, υπενθυμίστε στο παιδί ότι πρέπει να παίζουν ήρεμα και βοηθήστε το να κάνει εξάσκηση όταν παίζετε μαζί του. Προειδοποιήστε το ότι σε περίπτωση που επιδείξει βίαιη συμπεριφορά θα φύγετε αμέσως -και πραγματοπιοήστε την απειλή σας!

Όταν κάνει ότι δεν μας ακούει

Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσουμε: Με το να λέτε στο παιδί να κάνει κάτι, όπως για παράδειγμα, να μαζέψει τα παιχνίδια του δυο, τρεις και τέσσερις φορές, του στέλνετε το μήνυμα ότι δεν είναι ανάγκη να σας ακούει με την πρώτη. Στην πραγματικότητα, ενδίδετε σε ένα παιχνίδι εξουσίας με το οποίο το παιδί καταφέρνει να επιβεβαιώσει την ισχύ του, ανταποκρινόμενο μόνο και όταν εκείνο θέλει!

Πώς να το σταματήσει: Αντί να φωνάζετε από το άλλο δωμάτιο στο παιδί λέγοντάς του τι θέλετε να κάνει, πηγαίνετε κοντά του και ζητήστε του να σας κοιτάζει στα μάτια καθώς του μιλάτε. Για να ενισχύσετε τη μήνυμα βοηθάει επίσης να αγγίζετε τον ώμο του, να λέτε το όνομά του και βέβαια να αποκλείσετε άλλους περισπασμούς, όπως π.χ. Την ανοιχτή τηλεόραση. Εάν δεν σας ακούσει με την πρώτη, ορίστε μια συνέπεια.

Όταν λέει ψέματα

Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσουμε: Μπορεί να είναι πολύ χαριτωμένο να ακούμε το παιδί μας να διηγείται στους φίλους του πώς πέρασε στη Eurodisney -ενώ ξέρουμε ότι δεν έχει καν μπει σε αεροπλάνο, όμως είναι σημαντικό να μεγαλώσει εκτιμώντας την ειλικρίνεια και την αλήθεια. Είναι λογικό να καταφεύγει συχνά στο ψέμα, εάν μάθει ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα, προκειμένου να αποφύγει κάτι που δεν θέλει να κάνει ή να μη βρεθεί σε δύσκολη θέση. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι σωστό να το κάνει.

Πώς να το σταματήσει: Όταν βλέπετε ότι το παιδί σας λέει ψέματα συζητήστε μαζί του και εξηγήστε του ότι αυτή η ιστορία που διηγείται, μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα και όμορφη όμως δεν είανι αληθινή. Πείτε του ότι αν δεν λέει πάντα την αλήθεια, οι άλλοι θα σταματήσουν να το πιστεύουν -διηγηθείτε του το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό για να καταλάβει πώς το ψέμα θα το κάνει να χάσει την αξιοπιστία του. Και μην αφήνετε να “ξεφύγει” λέγοντας ψέματα. Αν για παράδειγμα, πει ότι έπλυνε τα δόντια του αλλά ανακαλύψετε ότι δεν το έχει κάνει, επιμείνετε να πάει και να τα πλύνει.