Το μεγαλύτερη άγχος μιας μητέρας που υποφέρει από κάποια αγχώδη διαταραχή είναι μήπως περάσει το δικό της στρες στα παιδιά της. Γνωρίζοντας καλά πόσο μπορεί να υποφέρει ένας άνθρωπος που το μυαλό του τρέχει διαρκώς στο χειρότερο σενάριο, θέλει να διαφυλάξει τα παιδιά της από το να περάσουν τα ίδια. Όμως, πόσο εύκολο είναι να μεγαλώσει κάποιος χαλαρά και ψύχραιμα παιδιά, όταν ο ίδιος χαρακτηρίζεται από εντελώς αντίθετα στοιχεία;

Ή αλήθεια είναι ότι η συμπεριφορά του γονιού είναι αναμενόμενο να επηρεάσει σε ένα βαθμό τα παιδιά του που από τη μέρα που γεννιούνται παρατηρούν στενά τι κάνει και πώς σκέφτεται. Από την άλλη όμως, ο χαρακτήρας που θα διαμορφώσουν τα παιδιά αναμένεται να επηρεαστεί κι από πολλούς άλλους παράγοντες, όπως ο άλλος γονιός, οι φίλοι τους κι άλλοι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή τους και η ιδιοσυγκρασία τους.

Υπάρχει, δηλαδή, ελπίδα τα παιδιά μιας μαμάς που συνεχώς υποφέρει από άγχος να μην κληρονομήσουν αυτό το χαρακτηριστικό της όταν μεγαλώσουν. Μέχρι τότε όμως, θα πρέπει οι αγχώδεις γονείς να προσέχουν τη συμπεριφορά τους και συγκεκριμένα:

Να επιτρέπουν στα παιδιά τους να ζήσουν τις εμπειρίες που αναλογούν στην ηλικία τους

Όλοι οι γονείς ανησυχούν για τα παιδιά τους. Εκείνοι όμως που υποφέρουν από αγχώδεις διαταραχές έχουν παράλογους και οι υπερβολικούς φόβους. Κι αυτοί οι φόβοι συχνά τους αναγκάζουν να αποτρέψουν τα παιδιά από τα αποκτήσουν εμπειρίες που θα τα βοηθήσουν να εξελιχθούν και να αναπτύξουν τους δικούς τους μηχανισμούς αντιμετώπισης του άγχους ή του κινδύνου. Αντισταθείτε στην παρόρμησή σας να εμποδίσετε το παιδί σας να κάνει κάτι το οποίο εσείς θεωρείτε επικίνδυνο, αλλά σχεδόν όλα τα άλλα παιδιά της ηλικίας του κάνουν, όπως να παίξει στις κούνιες, να μείνει για λίγη ώρα μόνο του στο σπίτι ή να διασχίσει το δρόμο χωρίς να το κρατάτε από το χέρι. Είναι ευεργετικό για το παιδί αλλά και για εσάς που σταδιακά θα αρχίσετε να αποκτάτε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και να φοβάστε λιγότερο.

Να μην φέρνουνν την καταστροφή με το παραμικρό

Ένας αγχώδης γονιός μπορεί να δει το παιδί του απλά να στέκεται όρθιο στο μπαλκόνι κι αμέσως να αρχίσει να φαντάζεται ότι θα πέσει, θα χτυπήσει ή ακόμα και θα σκοτωθεί. Το άγχος κινητοποιεί την πιο ζωηρή φαντασία, με καταστροφικές συνέπειες τόσο για το γονιό όσο και για το παιδί. Όταν το παιδί σας πρόκειται να πάει στο σπίτι ενός φίλου, δεν είναι σκόπιμο να το τρομοκρατήσετε με το πόσο επικίνδυνο είναι να κυκλοφορεί μόνο του στο δρόμο. Αντί να εστιάσετε στους κινδύνους που μπορεί να βρεθούν μπροστά του, προσπαθήστε με ρεαλιστικούς όρους να του εξηγήσετε τι πρέπει να κάνει για να είναι ασφαλές.

Να κάνουν εξάσκηση στις αντιδράσεις τους ώστε να μην δείχνουν συνέχεια πανικόβλητοι

Πριν ακόμα αρχίσουν να επικοινωνούν με λέξεις, τα παιδιά καταγράφουν τη συμπεριφορά μας με κάθε λεπτομέρεια. Βάλτε μπροστά τη λογική σας αντί για το συναίσθημα όταν έχετε την παρόρμηση να τρέξετε να απομακρύνετε ένα αιχμηρό αντικείμενο που βρίσκεται στο δρόμο του μωρού που μπουσουλάει κι απλά μετακινήστε το ήρεμα και χωρίς να το κάνετε θέμα. Ξεκινήστε από νωρίς, όταν το παιδί είναι ακόμα πολύ μικρό και οι καταστάσεις που το αφορούν πιο ελεγχόμενες για να συνηθίσετε να αντιδράτε με ψυχραιμία και να μην του μεταφέρετε τον τρόμο σας.

Διαβάστε κι εδώ 7 «άχρηστα» στρες που έχουν οι γονείς...

Να μιλάνε με τα παιδιά για το στρες

Ένας γονιός που αγωνίζεται να αντιμετωπίσει το άγχος είναι πιο εύκολο να διακρίνει στο παιδί του σημάδια ότι και το ίδιο υποφέρει από στρες. Αυτό είναι καλό, γιατί έτσι έχετε την ευκαιρία να παρέμβετε έγκαιρα και να το βοηθήσετε να το αντιμετωπίσει. Συζητήστε με το παιδί για ό,τι νομίζετε ότι το απασχολεί και βοηθήστε το να καταλάβει ότι θα είστε πάντα δίπλα του για να το στηρίζετε.

Να ενημερώσουν τον παιδίατρό σας

Όσο κι αν νιώθετε ότι θα ντροπιαστείτε, στην πραγματικότητα είναι πολύ γενναίο εκ μέρους σας να μιλήσετε στο γιατρό του παιδιού σας για τη δική σας αγχώδη διαταραχή αλλά και για τυχόν τέτοια θέματα που αισθάνεστε ότι μπορεί να απασχολούν το παιδί σας. Θα τον βοηθήσει να μπορεί να βλέπει συνολικά την κατάσταση του παιδιού και να εντοπίζει στην αρχή τους ζητήματα που μπορεί να προκαλούνται από τη δική σας τάση να το υπερπροστατεύετε.

Διαβάστε κι εδώ τι είναι οι «γονείς-ελικόπτερα» και ποιες είναι οι συνέπειες για τα παιδιά...