Είναι υπέροχο για ένα παιδί να μεγαλώνει κοντά σε παππούδες και γιαγιάδες που το λατρεύουν και που ενσαρκώνουν το γεγονός ότι υπάρχει πίσω του μια ολόκληρη ιστορία της οποίας το ίδιο αποτελεί συνέχεια. Το ίδιο και για τους γονείς που ξέρουν ότι μπορούν, όταν χρειάζεται, να αφήνουν το παιδί τους στα πιο έμπιστα χέρια. Από την άλλη, υπάρχουν στιγμές που όλες έχουν γίνει έξαλλες εξαιτίας της συμπεριφοράς ενός παππού ή μιας γιαγιάς. Ίσως επειδή θεωρούν πως είναι υποχρέωσή τους να...

... μας κάνουν να φαινόμαστε ως οι «κακοί» της υπόθεσης

Ασφαλώς και ο παππούς ή η γιαγιά δεν πρόκειται να πουν ποτέ «όχι« στο παιδί -ακόμα κι όταν ζητάει να φάει γλυκό χωρίς να έχει αγγίξει ούτε κουταλιά από το φαγητό του ή όταν θέλει να μείνει ξύπνιο μέχρι αργά παρόλο που την επόμενη μέρα έχει σχολείο. Που στο παιδικό μυαλό σημαίνει ότι εκείνοι είναι οι λογικοί και θετικοί άνθρωποι που θέλουν να το κάνουν χαρούμενο, ενώ εμείς είμαστε τα τέρατα που μόνο σκοπό έχουμε να το καταδυναστεύουμε!

...περιμένουν το επόμενο εγγονάκι πριν το πρώτο κλείσει μια εβδομάδα ζωής

«Άντε, τώρα με το καλό να βάλετε για το δεύτερο» είναι από τις φράσεις που πολλές γυναίκες ακούν από γονείς και πεθερικά πριν καν πάρουν εξιτήριο από το μαιευτήριο!

...διεκδικούν το παιδί σαν να μην έχει άλλος δικαίωμα να το πάρει αγκαλιά

Παππού και γιαγιάς παρόντων κανένας άλλος δεν πρόκειται να έχει τύχη αν θέλει να κρατήσει, να φροντίσει ή να παίξει με το παιδί. Ούτε εσείς που μόλις επιστρέψατε από τη δουλειά, γεμάτη τύψεις που δεν έχετε δει τόσες ώρες το μωρό σας, ούτε η αδερφή σας που μόλις έφτασε από την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει το ανήφι της, ούτε κανείς! Εκτός, βέβαια, εάν το μωρό αρχίσει να γκρινιάζει, οπότε σας το παραδίδουν μονολογώντας πόσο ωραίο είναι να έχεις εγγονάκι, γιατί παίρνεις μόνο τις χαρές και όχι τις δυσκολίες που έχει το μεγάλωμά του.

...μάς κάνουν να φαινόμαστε τεμπέλες

Στο σπίτι της μαμάς η πίτσα είναι κατεψυγμένη, τα κουλουράκια από το φούρνο της γειτονιάς και η γκρίνια για το πώς κανείς δεν μαζεύει τα πράγματά του μόνιμη! Αντιθέτως, στο σπίτι της γιαγιάς το παιδί όχι μόνο θα φάει σπιτικά κουλουράκια, αλλά θα τα πλάσει μαζί της στο τραπέζι της κουζίνας και τι πειράζει αν γεμίσει με ζύμη όλα τα ντουλάπια, το χρυσούλι μου;

...μάς γεμίζουν ενοχές

«Μετανάστες στην Αυστραλία να είχατε πάει, πιο συχνά θα βλέπαμε το παιδί»...«Ακόμα δεν ήρθατε, θα φύγετε;»...«Μόνο ένα Σαββατοκύριακο;»... Όσο σκληρά κι αν προσπαθείς ποτέ δεν θα μπορέσεις να καλύψεις ολοκληρωτικά την ανάγκη που έχουν να περάσουν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

...παραβαίνουν κάθε κανόνα όταν μένουν με τα παιδιά

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι σίγουρα η πιο οικονομική λύση για babysittimg, από την άλλη όμως είναι βέβαιο πως σε επίπεδο συμμόρφωσης με κάποιους κανόνες ό,τι πληρώσεις παίρνεις! Εάν θέλετε να μην δουν τηλεόραση μετά τις 10, να μην πιουν αναψυκτικά και να τελειώσουν οπωσδήποτε τις εργασίες τους πριν πάνε βόλτα, είναι ίσως προτιμότερο να κλείσετε επαγγελματία babysitter!

...κάνουν κριτική στον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά

«Είσαι πολύ αυστηρή και σε φοβάται», «είσαι πολύ ελαστική και σε κάνει ό,τι θέλει», «το παιδί είναι πολύ αδύνατο, δεν το βλέπεις;», «δεν του έχεις βάλει πρόγραμμα. Εγώ όταν σας είχα μωρά...». Εκείνοι τα είχαν κάνει όλα καλύτερα -ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν!

...αδιαφορούν εντελώς για εμάς

Μόλις αρχίσουμε να βήχουμε μάς αφήνουν στο άλλο δωμάτιο για να μην κολλήσει το παιδί. Κι όταν λένε «παιδί μου», σίγουρα εννοούν το εγγονάκι τους! Είναι πολύ γλυκό το πόσο πολύ αγαπάνε και φροντίζουν τα παιδιά μας, όμως μερικές φορές είναι εκνευριστικό το πώς ξεχνάνε ότι κι εμείς είμαστε τα δικά τους παιδιά!