«Μαμά, δεν θέλω να πάω στο σχολείο, πονάει η κοιλιά μου»... «Μπορώ να κοιμηθώ μαζί σας; Πονάει η κοιλιά μου». Πολλές από τις πιο παραπονιάρικες φράσεις των παιδιών καταλήγουν ή ξεκινούν με τις λέξεις «πονάει η κοιλιά μου».
Ακόμα κι αν εμείς ξέρουμε ότι δεν έχουν τίποτα και η κοιλίτσα τους είναι μια χαρά, εντούτοις δεν πρέπει να παραβλέπουμε αυτές τις παρατηρήσεις τους. Γιατί δείχνουν ότι κάτι το απασχολεί. Πίσω από αυτή την ενόχληση μπορεί να κρύβεται ο φόβος για το σκοτάδι ή ένας καυγάς με κάποιο συμμαθητή στο σχολείο ή το στρες του αποχωρισμού από εσάς όταν πρέπει να φύγετε γα τη δουλειά σας. Όμως αντί να πουν όλα αυτά -τα οποία ίσως και να μην έχουν καν συνειδητοποιήσει- λένε «πονάει η κοιλιά μου».
Γιατί τα παιδιά λένε ότι πονάει η κοιλιά τους;
Επειδή στ' αλήθεια πονάει. Το στομάχι είναι το κέντρο του εντερικού νευρικού συστήματος και συχνά αποκαλείται «δεύτερος εγκέφαλος». Το άγχος κινητοποιεί τα νεύρα στην περιοχή με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια περίεργη αίσθηση, την οποία τα παιδιά μεταφράζουν ως πόνο. Στη συνέχεια δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, αφού ο πόνος προκαλεί με τη σειρά του κι άλλο στρες κ.ο.κ.
Μια έρευνα έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους (για την ακρίβεια το 51%) που αντιμετώπιζαν τέτοιου είδους πόνους στην κοιλιά όταν ήταν παιδιά, κατέληξαν με κάποιας μορφή αγχώδη διαταραχή κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Αυτό που είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι πως όταν ένα παιδί παραπονιέται για την κοιλιά του (και δεδομένου ότι έχουμε αποκλείσει την πιθανότητα να υπάρχει πράγματι κάτι που το έχει ενοχλήσει) δεν λέει ψέματα. Ούτε προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μας. Το σώμα του έχει κυριευτεί από στρες και το εκδηλώνει με αυτό τον τρόπο.
Διαβάστε κι εδώ άλλες 8 φράσεις που λένε τα παιδιά όταν έχουν στρες