Ο κορονοϊός είναι πια το πρώτο θέμα στις συζητήσεις και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που σημαίνει ότι είναι πια αδύνατο να προφυλάξουμε τα παιδιά όχι από τον ίδιο τον ιό αλλά από την πληροφορία που τον αφορά. Αποτέλεσμα; Τα παιδιά εκφράζουν της αγωνία τους ρωτώντας πράγματα όπως «θα κολλήσω κι εγώ;», «θα κλείσει και το δικό μου σχολείο;», «αν κολλήσει η γιαγιά μου, θα πεθάνει;». Ποια είναι η στάση που πρέπει να κρατήσουμε οι γονείς ώστε να καθησυχάσουμε τις αγωνίες τους ενώ παράλληλα θα επιστήσουμε την προσοχή τους για να ακολουθήσουν οδηγίες όπως να πλένουν σχολαστικά τα χέρια τους ή να μην έρχονται σε στενή επαφή με τα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας;
Κανόνας 1ος: Κρατήστε τον έλεγχο της πληροφορίας
«Ο τόνος της φωνής μας όταν μιλάμε σε ένα παιδί περνάει μηνύματα εξίσου σημαντικά με αυτά που λέμε», επισημαίνει η Angharad Rudkin, κλινική ψυχολόγος και επιστημονική σύμβουλος του βιβλίο What's My Child Thinking? (Τι σκέφτεται το παιδί μου;). Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μιλάμε στο παιδί με ψυχραιμία και ηρεμία, προσπαθώντας να παρουσιάσουμε την κατάσταση σαν κάτι που μας αφορά, αλλά όχι άμεσα και δίνοντας έμφαση στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο, όπως το να...παίζουμε για πολλή ώρα τρίβοντας καλά τις σαπουνάδες στα χέρια μας όταν τα πλένουμε. Γενικά, μιλάμε στα παιδιά κυρίως για όσα μπορούμε να ελέγξουμε, όπως το να ακολουθούμε τους κανόνες προσωπικής υγιεινής και όχι για τα σενάρια που μπορεί να επικρατήσουν αν κάτι δεν πάει καλά. Ξεκαθαρίστε στο παιδί δεν γνωρίζετε τα πάντα σχετικά με το θέμα αλλά τονίστε ότι υπάρχουν αρμόδιοι φορείς που εξηγούν σε όλους μας τι πρέπει να κάνουμε σε περιπτώσεις σαν αυτές. Αφού απαντήσουμε σε όλες τις απορίες τους, καλό είναι να συνεχίσουμε την κουβέντα με κάτι ευχάριστο και καθόλου απειλητικό, όπως τι θέλουν να ετοιμάσουμε για φαγητό ή κάτι ευχάριστο που συνέβη στο σχολείο.
Τι θα πούμε στο παιδί μας αν κολλήσει κορονοϊό;
Στην περίπτωση που κάποιος στην οικογένεια ή και το ίδιο το παιδί κολλήσει τον ιό, εξηγήστε του ότι δεν πρόκειται να νιώσει κάτι διαφορετικό από ό,τι νιώθει όταν έχει κρυολόγημα ή γρίπη, ώστε να μην φοβάται ότι θα του συμβεί κάτι τρομαχτικό. Εάν πρόκειται για κάποιον συγγενή ή φίλο που ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου, οι ειδικοί συνιστούν να πούμε στο παιδί ότι υπάρχουν πιθανότητες να νοσήσει πιο σοβαρά, αλλά ελπίζουμε ότι θα ανταπεξέλθει χωρίς προβλήματα. Μέχρι την ηλικία των 13 ετών τα παιδιά δεν μπορούν να διαχειριστούν υπαρξιακά ζητήματα ούτε να κατανοήσουν μεταφυσικά θέματα, οπότε το καλύτερο είναι να τα διαβεβαιώσετε ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους είναι μεν μεγαλύτερης ηλικίας αλλά είναι γεροί και πως θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να παραμείνουν υγιείς και ασφαλείς. Σε κάθε περίπτωση, χρησιμοποιήστε απλή γλώσσα που αναλογεί στην ηλικία τους και δώστε στα παιδιά τη δυνατότητα να κάνουν ερωτήσεις, δείχνοντάς τους ότι μπορούν να σας εμπιστεύονται για οτιδήποτε θέλουν να μάθουν. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και τα μικρά παιδιά είναι εκτεθειμένα σε παραπληροφόρηση, μέσα από συζητήσεις τους με συνομηλίκους τους, οπότε είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι μόνο οι γονείς τους μπορούν να τους εξηγήσουν τα πράγματα στην αληθινή τους διάσταση και να τα καθησυχάσουν.
