Ας μην αφήνουμε το παιδί μας να διαβάζει μόνο του. Μπορούμε καλύτερα να καθίσουμε παρέα και να αφιερωθεί ο καθένας στο αντικείμενο του. Αποφεύγουμε όμως να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε μέσο θα το κάνει να χάσει την συγκέντρωσή του όπως το κινητό ή ένα λαπ τοπ. Στρέφουμε το ενδιαφέρον μας σε κάτι άλλο για παράδειγμα, διαβάζουμε ένα βιβλίο.
Δίνουμε έμφαση στη μάθηση και όχι στους βαθμούς. Είναι πολύ σημαντικό να μην το πιέζουμε για να αριστεύει και να μην αισθάνεται πως περιμένουμε να φέρνει πάντα καλούς βαθμούς. Αντίθετα, το ρωτάμε για τις δραστηριότητες που έγιναν κατά τη διάρκεια του μαθήματος στην τάξη, τι έμαθε ή ποιο μάθημα του αρέσει περισσότερο και γιατί.
Πρέπει όλοι να θυμόμαστε πως η ευγένεια και η κατανόηση λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ό,τι τα νεύρα, οι φωνές και η κατσάδα. Δίνουμε στο παιδί να καταλάβει, πάντα με ήρεμο τρόπο, πως η πορεία των σπουδών του είναι κυρίως δική του ευθύνη.
Η οργάνωση και το σύστημα στη μελέτη πάντα βοηθούν. Σχεδιάζουμε μαζί με το παιδί ένα πρόγραμμα και φροντίζουμε να το ακολουθούμε. Αυτό θα διευκολύνει όχι μόνο στην καθημερινή μελέτη στο σπίτι αλλά και στις επαναλήψεις ή τα διαγωνίσματα.
Εξίσου σημαντικό είναι να ξέρουμε με ποιο τρόπο το παιδί μας μαθαίνει ευκολότερα (είναι οπτικός, ακουστικός ή κιναισθητικός τύπος) και να το βοηθήσουμε να προσαρμόσει ανάλογα τη μελέτη και το πρόγραμμα του.
Συμβαίνει μερικές φορές να μην μπορεί να τα καταφέρει με κανένα τρόπο σε ένα μάθημα. Μια λύση είναι να μιλήσουμε στον δάσκαλό του και μαζί να μπορέσουμε να βρούμε τρόπους που είτε θα το διευκολύνουν ή θα μπορέσουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του στο συγκεκριμένο μάθημα και να βελτιωθεί.
Προσοχή! Οι κακοί βαθμοί δεν σημαίνει πως πρέπει να μειώσουμε το παιδί μας ή να το συγκρίνουμε με φίλους του και γνωστούς. Είναι πολύ προτιμότερο να μαθαίνει από την αποτυχία και να μην αποθαρρύνεται. Εξίσου σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε και να επιβραβεύουμε οποιαδήποτε «μικρή νίκη» όσο μικρή και αν αυτή είναι. Όχι μόνο θα χαρεί αλλά θα ανανεώσει το ενδιαφέρον του για το διάβασμα.
Αν καταφεύγουμε στη δωροδοκία («Κάνε εσύ τις ασκήσεις σου και εγώ θα σου πάρω ό,τι θες!) λύνουμε το πρόβλημα βραχυπρόθεσμα. Στο μέλλον ενδέχεται να μη μπορέσουμε να χειριστούμε την κατάσταση. Θέτουμε λοιπόν παρέα στόχους μελέτης έτσι ώστε να του δώσουμε κίνητρο αλλά και να μπορούμε να παρακολουθούμε την την πρόοδο του.
Πρέπει να ακούμε και να σεβόμαστε τη γνώμη του παιδιού μας, χωρίς να έχει σημασία αν είναι σωστή ή όχι. Όταν του δίνουμε χώρο και ακούμε αυτό που θέλει να πει, βοηθάμε να αναπτύξει σωστά την αυτοπεποίθηση του. Αποφεύγουμε να το εξαντλούμε με δικά μας μακροσκελή κηρύγματα όταν διαβάζουμε παρέα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το παιδί θα βαρεθεί και εμάς και το διάβασμα. Αντίθετα, όποτε μας ζητά βοήθεια, την δίνουμε ευγενικά και ήρεμα όσες φορές και αν τη ζητήσει.
Διευκολύνουμε ώστε να βρεθεί ένα περιβάλλον μελέτης για να αισθάνεται χαλαρό και ήρεμο όταν διαβάζει. Δεν θεωρούμε απαραίτητο να μελετά περιορισμένο στο δωμάτιο του. Εκείνο μπορεί να προτιμά στο σαλόνι ή στο τραπέζι της κουζίνας.
Τέλεια τακτική, ας μη γελιόμαστε, δεν υπάρχει. Το μυστικό κρύβεται στο να προσπαθούμε να μπούμε στη θέση του παιδιού μας, να νιώσουμε τις αγωνίες, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις της μάθησης από τη δική του πλευρά. Κύριο μέλημά μας είναι να δώσουμε στο παιδί μας να καταλάβει πως ό, τι και να γίνει, είμαστε με το μέρος του
