Κάπου μεταξύ των καλοκαιρινών διακοπών και της έναρξης της σχολικής χρονιάς, η φράση που πιθανότατα θα ακούτε πιο συχνά από τα παιδιά σας είναι «μαμά, βαριέμαι!». Ισάριθμες φορές θα απαντήσετε «τότε, άντε να μαζέψεις το δωμάτιό σου» ή «βρες κάτι να κάνεις» ή «πήγαινε να παίξεις». Στην πραγματικότητα, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να τα αφήσετε να βαρεθούν. Έτσι απλά. Χωρίς ενοχές, χωρίς την αγωνιώδη προσπάθεια να βρείτε τουλάχιστον δύο εναλλακτικές λύσεις στην βαριεστημάρα τους. Είναι αλήθεια ότι η ανία δεν είναι πολύ δημοφιλής μέθοδος στο πλαίσιο της μοντέρνας διαπαιδαγώγησης. Μπορεί ακόμα και να νιώθετε ότι δεν είστε και πολύ καλοί γονείς εάν αφήνετε τα παιδιά σας να βαριούνται, γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε εξασφαλίσει για εκείνα τις κατάλληλες ευκαιρίες να βρίσκουν πράγματα που τα ενθουσιάζουν. Κι όμως, το να βαρεθούν είναι για τα παιδιά μια ευκαιρία. Είναι ο χώρος από όπου μπορούν αναδυθούν η δημιουργικότητα, η επιμονή, η εφευρετικότητα και τελικά ο ενθουσιασμός και η αυτοπεποίθηση.

Τα παιδιά μας ζουν σε ένα κόσμο που κινείται σε πολύ γρήγορες ταχύτητες και δεν επιτρέπει την αδράνεια και τη ραθυμία ούτε καν σ' αυτά. Οι σημερινοί γονείς είμαστε επιφορτισμένοι -μεταξύ άλλων- και με την ευθύνη να τα διασκεδάζουμε, κάτι που δεν ίσχυε για τους δικούς μας γονείς ή τους γονείς των γονιών μας. Και καταλήγουμε να έχουμε ενοχές, σαν να πιστεύουμε ότι τα δικά μας παιδιά μπορεί και να μη γίνουν το καλύτερο που μπορούν επειδή δεν έχουμε το χρόνο η τη διάθεση να καθίσουμε για ώρες στο πάτωμα μαζί τους παίζοντας με τις κούκλες ή τα αυτοκινητάκια τους ή δεν τα πηγαίνουμε στην πλατεία, στις κούνιες ή στον παιδότοπο κάθε απόγευμα.  

Έτσι όμως δεν επιτρέπουμε στα παιδιά μας να βρεθούν σ' εκείνο το αβάσταχτο σημείο βαριεστημάρας που πρέπει να ανακαλύψουν έναν τρόπο να διώξουν από μπροστά τους αυτό το συναίσθημα προκειμένου να κάνουν κάτι για να ξεπεράσουν την ανία τους! Να το ανακαλύψουν μόνα τους -όχι να περιμένουν από κάποιον άλλον να τους κάνει προτάσεις ή να τους εξασφαλίσει λίγη πρόσκαιρη διασκέδαση. Γιατί εάν συνεχώς επεμβαίνουμε για να τους πούμε τι να κάνουν μετά ή να γεμίσουμε το κενό της ανίας τους με δραστηριότητες, τότε δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να νιώσουν τη χαρά να πειραματιστούν, να εξερευνήσουν, να μηχανευτούν εκείνο που μπορούν να κάνουν όταν νιώθουν ότι δεν έχουν  τίποτα να κάνουν!

Ουσιαστικά, η παιδική ηλικία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις «κενές» ώρες και τη ραθυμία (θυμηθείτε εκείνα τα καλοκαιρινά μεσημέρια που σας ανάγκαζαν να μείνετε στο κρεβάτι μέχρι να ξυπνήσουν οι γονείς σας από τη σιέστα -πόσα δημιουργικά αν και αθόρυβα παιχνίδια δεν είχατε μηχανευτεί τότε)! Η ανία είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας. Γιατί δημιουργεί ένα τέτοιο «κενό» που πρέπει να καλύψουν μόνα τους. Και για να το καταφέρουν, πρέπει να σκεφτούν, να ανακαλύψουν εναλλακτικές, να δημιουργήσουν, να φτιάξουν κάτι από το τίποτα! Επιπλέον, μερικές ώρες ανίας μπορεί να κάνουν τη βόλτα στο πάρκο που θα ακολουθήσει λιγότερο δεδομένη και περισσότερο συναρπαστική.

Μην αγχώνεστε λοιπόν όταν ακούτε τη φράση «μαμά, βαριέμαι». Δώστε τους λίγο χρόνο και το επόμενο που θα ακούσετε μπορεί να είναι «κοίτα, έφτιαξα μια κούκλα από αυτή την παλιά κάλτσα» ή «τελείωσα το 3ο βιβλίο  του Χάρι Πότερ». Κι αν δεν βρουν κάτι τόσο... συναρπαστικό, μπορούν πάντα να μαζέψουν το δωμάτιό τους!