Του ζητάτε να καθίσει ήσυχα και βάλει τα κλάματα... Το αγριοκοιτάζετε γιατί έκανε μια ζημιά και σας κοιτάζει σαν να του κάνατε το μεγαλύτερο κακό στον κόσμο... Όταν ένα παιδί ειναι υπερβολικά ευαίσθητο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνει ό,τι θέλει, να μην ακολουθεί κανόνες και να μην έχει όρια στη συμπεριφορά του. Πώς μπορούμε όμως να το κάνουμε να πειθαρχεί χωρίς να πληγώνουμε τα αισθήματα και την αυτοπεποίθησή του; Να μερικές πρακτικές συμβουλές:

Βάλτε κανόνες και όρια

Αν και είναι πολύ δελεαστική η σκέψη να αποφύγουμε τους πολλούς κανόνες, προκειμένου να μη στενοχωρούμε το παιδί, η έλλειψή τους μακροπρόθεσμα περισσότερο το βλάπτει παρά το ωφελεί. Μπορείτε να δείχνετε μια κάποια ευελιξία στην εφαρμογή τους όταν βλέπετε ότι το παιδί είναι πολύ αναστατωμένο, αλλά μην περάσετε το όριο που σας κάνει υπερβολικά ελαστικούς γιατί έτσι δεν θα προετοιμάσετε κατάλληλα το παιδί για να αντιμετωπίσει τον αληθινό κόσμο!

Αποφύγετε τους χαρακτηρισμούς

Αυτό ισχύει για όλα τα παιδιά, αλλά τα πιο ευαίσθητα αντιδρούν ακόμη χειρότερα εάν ακούσουν φράσεις όπως «είσαι κακό παιδί» ή «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σωστά». Προσπαθείτε σε κάυε περίπτωση να εστιάζετε στη συγκεκριμένη πράξη και όχι στο παιδί (π.χ. «αυτό που έκανες δεν ήταν σωστό» ή «ξέρω ότι μπορείς να είσαι πιο προσεχτικό» κ.λπ.)

Γίνετε ο καθρέφτης του

Όταν το παιδί σας κάνει κάτι τι οποίο δεν εγκρίνετε, δείξτε του τι ακριβώς περιμένετε από αυτό. Διατηρώντας την ηρεμία σας, ζητήστε του να σταματήσει να σας κοιτάξει και κάντε ακριβώς ό,τι έκανε κι εκείνο. Το πιο πιθανό είναι πως αυτό και μόνο αρκεί για να διαπιστώσει πόσο ανόητη ή λανθασμένη είναι η συμπεριφορά του. Στη συνέχεια, δείξτε του πώς να το κάνει σωστά. Αυτός ο τρόπος είναι πάντα πιο αποτελεσματικός από το να αρχίσετε το κήρυγμα!

Σταθείτε στο πλευρό του κι όχι απέναντί του

Τα ευαίσθητα παιδιά δεν αντιδρούν με τον αναμενόμενο τρόπο στην τιμωρία και το μάλωμα. Έτσι, εάν αντιδράσετε έντονα είναι εξαιρετικά πιθανό αντί να το κάνετε να αποφεύγει τη συμπεριφορά που κατακρίνετε (π.χ. τις φωνές, την υστερία, το κλάμα), να την προκαλέσετε! Είναι καλύτερο να προσπαθήσετε να κατανοήσετε τι είναι αυτό που προκαλεί την άσχημη συμπεριφορά του παιδιού και να «συμμαχήσετε» μαζί του για να μπορείσετε να την αποφύγετε. Εάν για παράδειγμα εκνευρίζεται όταν βρίσκεται ανάμεσα σε πολύ κόσμο, προσπαθήστε να μην το παίρνετε μαζί σας όταν πρέπει να πάτε σε μια τράπεζα ή ένα εμπορικό κέντρο. Χρήσιμο είναι επίσης να του διδάξετε μερικές τεχνικές που θα το ηρεμούν, όπως βαθιές αναπνοές.

Δείξτε κατανόηση

Όταν το παιδί είναι εκνευρισμένο ή στενοχωρημένο για κάτι, το τελευταίο που χρειάζεται είναι κάποιος να του πει ότι «δεν έγινε και τίποτα» ή ότι είναι ανοησία να φέρεται έτσι. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να το εκνευρίσετε ακόμα περισσότερο. Δείξτε ότι είστε πρόθυμοι να το ακούσετε και να κατανοήσετε τα συναισθήματά του -ακόμα κι αν στα δικά σας μάτια δεν έχουν λογική! Πείτε κάτι υποστηρικτικό, όπως «καταλαβαίνω ότι στενοχωρήθηκες» και εστιάστε στο πώς μπορεί να διορθωθεί ή να ξεπεραστεί το πρόβλημα.