Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ζευγαριών επιλέγουν σε κάποια φάση της ζωής και της σχέσης τους να χωρίσουν. Κάποια από αυτά έχουν αποκτήσει παιδιά και τότε η απόφαση του διαζυγίου γίνεται πιο δύσκολη. Η βρετανίδα ψυχολόγος Πενέλοπε Λιτς, συγγραφέας του βιβλίου FamilyBreakdown: HelpingChildrenHangOnToBothTheirParentsεπιλέγει τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουν οι γονείς για να περάσει όλη η οικογένεια από τη διαδικασία του διαζυγίου όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
1. Προσπαθήστε να μην απορροφηθείτε από τα προβλήματα και τα δυσάρεστα συναισθήματα που σας δημιουργεί η κατάσταση τόσο πολύ ώστε να ξεχάσετε ότι και για τα παιδιά σας είναι μια εξαιρετικά δύσκολη εμπειρία. Τα παιδιά, βλέποντας τους γονείς τους να απομακρύνονται και να αρχίζουν να ζουν χωριστά, νιώθουν κι εκείνα λύπη και θυμό. Μην ξεχνάτε να ασχοληθείτε και με τη δική τους ψυχολογία.
2. Μιλήστε με ειλικρίνεια στα παιδιά και –κυρίως- ακούστε τι έχουν να σας πουν. Ακόμα κι αν πρόκειται για παιδάκια προσχολικής ηλικίας, το πιθανότερο είναι ότι έχουν αισθανθεί πως κάτι δεν πάει καλά στο σπίτι, έχουν νιώσει τη θλίψη και το θυμό στην ατμόσφαιρα και χρειάζονται από εσάς διαβεβαιώσεις πώς όλα θα γίνουν καλύτερα.
3. Βεβαιωθείτε ότι έχετε εξηγήσει όσο καλύτερα μπορείτε στα παιδιά ότι δεν ευθύνονται εκείνα για το χωρισμό των γονιών τους. Τα περισσότερα παιδιά βασανίζονται από αισθήματα ενοχής, επειδή πιστεύουν πως έκαναν κάτι λάθος κι έτσι οδήγησαν τους γονείς τους στο διαζύγιο. Ακόμα κι αν δεν εκφράσει το ίδιο το παιδί αυτή την άποψη, το πιθανότερο είναι ότι υποφέρει σιωπηλά, γι’ αυτό μην βαρεθείτε να του λέτε ότι η ευθύνη της απόφασης βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τους γονείς.
4. Προσπαθήστε να διατηρήσετε το πρόγραμμά τους όσο πιο σταθερό γίνεται. Το να ζεις σε διαφορετικό σπίτι από τη μαμά ή τον μπαμπά είναι από μόνο του ένα γεγονός που μπορεί να προκαλέσει απίστευτο στρες σε ένα παιδί, ακόμα κι αν είναι μωρό ή εάν είναι πια αρκετά μεγάλο ώστε να περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του εκτός σπιτιού. Για να κάνετε την μεταβατική περίοδο πιο ομαλή, φροντίστε τουλάχιστον η υπόλοιπη ρουτίνα του (σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες, κ.λπ.) να είναι όπως πριν, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες.
5. Φροντίστε το παιδί να μη χάσει την επαφή και με τους δύο γονείς. Ακόμα και αν είναι ακόμα νωρίς και δεν θέλετε να βλέπετε στα μάτια σας ο ένας τον άλλον, ή εάν νιώθετε την ανάγκη να «εξαφανιστείτε» από τους πάντες και τα πάντα για ένα διάστημα, δεν μπορείτε να στερήσετε την παρουσία του μπαμπά ή της μαμάς από τα παιδιά σας. Ούτε μπορείτε να «τιμωρήσετε» τον άλλο γονιό για την απόφασή του να επιλέξει κάτι άλλο για την προσωπική ζωή του, στερώντας του την επαφή με το παιδί του.
6. Και οι δύο γονείς είναι εξίσου σημαντικοί για το παιδί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά το διαζύγιο τα παιδιά συνεχίζουν να μένουν με τη μητέρα τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η επαφή με τον πατέρα τους δεν τους είναι εξίσου απαραίτητη. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που διατηρούν καλές σχέσεις με τους μπαμπάδες τους έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις, κάνουν καλύτερες φιλίες και είναι λιγότερο πιθανό να αρχίζουν σε νεαρή ηλικία το κάπνισμα ή να έχουν προβλήματα με το νόμο.
7. Προσπαθήστε να τα βρείτε φιλικά μεταξύ σας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το παιδί. Θα σας γλυτώσει χρόνο και έξοδα και θα μειώσει τον πόνο και το στρες του παιδιού, σε σχέση με το να περιμένετε το δικαστή να αποφασίσει για ό,τι πρόκειται να συμβεί στη ζωή του. Τέλος, βεβαιωθείτε ότι ο χωρισμός σας δεν θα χωρίσει το παιδί από γιαγιάδες, παππούδες, ξαδέρφια και τα άλλα άτομα που αποτελούν την εκτεταμένη οικογένειά του –η οποία αποκτά πολύ μεγάλη σημασία τώρα που ο πυρήνας της οικογένειάς του διαλύεται!
