Οι νύχτες είναι και δικές μου. Ας έχει περισσότερο χρόνο η σύντροφος για να κοιμηθεί έτσι ώστε να πάρει το μπιμπερό στα χέρια του ο πατέρας ή να νανουρίσει για να καλμάρει το μωρό του. Μπορεί να μην καταλαβαίνει πόσο αξίζουν αυτές οι στιγμές όταν ταχταρίζει αγουροξυπνημένος μέσα στο άγριο χάραμα, αλλά αργότερα θα τις σκέφτεται με αγάπη και συγκίνηση. Είναι οι στιγμές που μόνος με το μωρό του, θα χαλαρώσει και θα δεθούν.
Να μάθει να χειρίζεται τα μπιμπερό και τις πάνες. Μόλις αρχίσετε να δίνετε μπιμπερό καλέστε τον πατέρα να συνδράμει! Πιθανότατα θα είναι ο καλύτερος για τη δουλειά του ταΐσματος γιατί τα νεογέννητα μερικές φορές μπερδεύονται και νομίζουν ότι θέλουν να φάνε επειδή η μαμά μυρίζει γάλα, ενώ στη πραγματικότητα θέλουν να ξαναπέσουν για ύπνο. Εκεί βολεύει η πατρική αγκαλιά αρκεί να μην κουνάει πολύ απότομα!
Στις καλές στιγμές ναι, στις κακές απαραίτητος! Είναι όλα καλά, ωραία και εύκολα όταν το παιδί είναι χαρούμενο και γλυκούλι, τί γίνεται όμως είναι άρρωστο ή κλαίει; Είναι απαραίτητο να είναι ο πατέρας παρών και στις κακές στιγμές, να μάθει να τις χειρίζεται. Τότε μόνο θα είναι ολοκληρωμένος ο δεσμός με το παιδί του και ο ίδιος θα έχει περισσότερο αυτοπεποίθηση.
Το κυριότερο όμως είναι να μάθει πως τώρα έχει την ευκαιρία να φερθεί στο παιδί του όπως θα ήθελε να φερθούν του ίδιου όταν ήταν παιδί. Μπορεί βέβαια να υπήρξε ένα παιδί με μπαμπά που τον αγαπούσε και του το έδειχνε, τον ενθάρρυνε, τον έπλασε. Αν είχε καλό πατέρα τώρα είναι η ευκαιρία να γίνει καλός πατέρας στο δικό του παιδί. Αν δεν είχε καλές αναμνήσεις από τον πατέρα του, τώρα ήρθε η ώρα να αποδείξει πώς είναι να είσαι καλός πατέρας.
