Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε που αλλάξατε πάνα για τελευταία φορά και διαπιστώσατε ότι θα αποκτήσετε κι άλλο μωρό; Είναι λογικό να αναρωτιέστε πώς θα είναι η ζωή με ένα βρέφος και ένα αρκετά μεγαλύτερο παιδί, όμως να ξέρετε ότι τα θετικά είναι πολλά, όπως:

Είστε αρκετά μεγαλύτερη, πιο σοφή και σίγουρα πιο υπομονετική αυτή τη φορά

Η πλειοψηφία των μαμάδων δηλώνει ότι η δεύτερη εγκυμοσύνη και το μεγάλωμα του δεύτερου παιδιού είναι έτσι κι αλλιώς μια πολύ πιο χαλαρή και απολαυστική εμπειρία -σε σχέση με το πρώτο. Πόσο μάλλον όταν έχει περάσει ένα ικανό χρονικό διάστημα ώστε να πάψετε να ανησυχείτε για μικροπράγματα και να αρχίσετε να βλέπετε την κατάσταση σε μεγαλύτερη κλίμακα. Όσο για το εάν θα μπορείτε να καλύψετε παράλληλα τις ανάγκες ενός μωρού κι ενός προ-εφήβου ή και μεγαλύτερου παιδιού, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν διαφέρουν όσο νομίζετε. Το μόνο που έχουν ανάγκη και τα δύο είναι η αγάπη και η προσοχή σας.

Έχετε έναν πολύτιμο βοηθό

Ένα μεγαλύτερο παιδί μπορεί να συμβάλει ενεργά στο μεγάλωμα του μικρού αδερφού ή της μικρής αδερφής του, γιατί είναι αρκετά ώριμο να καταλάβει τις ανάγκες του μωρού ενώ ξέρετε ότι μπορείτε να το εμπιστευτείτε με το μωρό για ασχοληθείτε με κάτι άλλο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έχει κι αυτό τις δικές του ανάγκες, αλλά δεν είναι πια σε φάση να βλέπει το αδερφάκι του σαν «ανταγωνιστή» της αγάπης σας, όπως ίσως έκανε εάν ήταν μικρότερο.

Ο καθένας στην οικογένεια έχει το δικό του πρόγραμμα

Ακριβώς επειδή έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, το ένα παιδί δεν βλέπει την καθημερινότητά του να επισκιάζεται αρνητικά από αυτή του άλλου. Δεν έχουν ανταγωνισμό στο σχολείο γιατί είναι σε διαφορετικές εκπαιδευτικές βαθμίδες, ούτε στις εξωσχολικές δραστηριότητες, δεν κινδυνεύουν να «κλέψουν» το ένα τον κολλητό φίλο του άλλου, ούτε να αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένα να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν επειδή είναι πιο πρακτικό να έχουν κοινά χόμπι.

Κάθε παιδί έχει την πολυτέλεια να ζήσει για ένα μεγάλο διάστημα σαν «μοναχοπαίδι»

Ενώ το μεγαλύτερο από τα παιδιά έχει την αποκλειστικότητα των γονιών για αρκετά χρόνια, το μικρότερο αρχίζει να την διεκδικεί όταν πια το αδερφάκι του βασίζεται συναισθηματικά περισσότερο στους φίλους και τους συνομηλίκους του παρά στη μαμά και τον μπαμπά.