Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να ελέγχετε την συμπεριφορά των παιδιών είναι να τους αποσπάτε την προσοχή και να επικεντρώνετε αλλού το ενδιαφέρον τους.
Η στρατηγική αυτού του είδους πολλές φορές ακολουθείται σχεδόν αναγκαστικά από τους γονείς τις φορές που... μυρίζονται την «καταιγίδα να έρχεται»!  Όταν για παράδειγμα ένα παιδί αρχίζει να γκρινιάζει, όταν μένει για πολύ ώρα ακίνητο, όταν πρέπει να μοιραστεί κάτι, πρέπει να περιμένει τη σειρά του ή πρέπει να κάνει κάτι γενικά ο απελπισμένος γονέας κάνει ό,τι μπορεί: του δείχνει κάτι ενδιαφέρον, του παίζει ένα απλό παιχνίδι, κάνει αστείες γκριμάτσες και άλλα τέτοια.

Αποσπάτε την προσοχή από το παιδί και σε περίπτωση που θέλετε να αποφύγει και να μην τρομάξει με ένα επικίνδυνο αντικείμενο ή μια δραστηριότητα.
Συνήθεις τακτικές για να το πετύχετε:

Δώστε στο παιδί να κάνει κάτι άλλο. 
Αλλάξτε το σκηνικό. 
Σκεφτείτε από πριν κάποιες ιδέες για διασκεδαστικές δραστηριότητες. Αν για παράδειγμα σκέφτεστε πως μπορεί να βαρεθεί αν μείνει μέσα να ζωγραφίζει, κανονίστε από πριν τι θα μπορούσατε να κάνετε εκτός σπιτιού, εναλλακτικά.
Αν είστε εκτός σπιτιού, φροντίστε να έχετε μαζί σας μερικά αγαπημένα και διασκεδαστικά παιχνίδια που μπορεί να χρειαστείτε. Αν υπολογίζετε ότι το παιδί μπορεί να πεινάσει, τότε ας έχετε μαζί σας ένα νόστιμο και υγιεινό σνακ.

Μπορείτε φυσικά να κάνετε το ίδιο και σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (πάνω από 8 ετών). Αν προκύψει η ανάγκη να του αποσπάσετε την προσοχή, αλλάξτε θέμα συζήτησης.
Αν το παιδί σας παραπονεθεί πως δεν έχει τι να κάνει, βρείτε ένα απλό παιχνίδι όπως το jigsaw ή σκορ 4
Προτείνετε στο παιδί να κάνει κάτι άλλο από αυτό που κάνει εκείνη τη στιγμή και το οποίο προφανώς δεν του αρέσει. Για παράδειγμα αν το δείτε να ταλαιπωρείται και να φυσά- ξεφυσά με τα μαθήματα του σχολείου, προτείνετέ του να κάνει μια βόλτα με τα πόδια ή το ποδήλατο.

Βεβαια, καλό είναι, όπως λένε και οι ειδικοί να μην καταφεύγετε στη λύση της οθόνης: τηλεόραση, κομπιούτερ, κινητό. Η επαφή με τους γονείς, με τους φίλους ή και άλλους ανθρώπους βοηθά στην ανάπτυξη και την καλή διάθεση του παιδιού.
Φυσικά δεν αποσπάμε την προσοχή του παιδιού με ένα αγαπημένο παιχνίδι ή δραστηριότητα αφότου εκείνο έχει κάνει κάτι κακό, έχει πληγώσει κάποιον ή κάνει μούτρα και νάζια, γιατί είναι σαν να επιβραβεύουμε αυτού τουείδους τη συμπεριφορά.
Αντίθετα, επιχειρούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του παιδιού για να προλάβουμε ζημιές ή κακή συμπεριφορά.