Εμείς και τα κορίτσια μας. Μια «μυστική», παντοδύναμη ομάδα απέναντι στον κόσμο. Με τα καλά και τα κακά μας. Με τις προκλήσεις και τις αγωνίες μας. Με τις κόντρες και τις αγάπες μας. Ναι, κυρίως αυτό, πολλή αγάπη! Εμείς, οι μαμάδες κοριτσιών ξέρουμε καλά μερικά πράγματα, όπως:

Μερικές φορές με δυσκολία συγκρατούμε την παρόρμηση να ξοδέψουμε όλα τα λεφτά που έχουμε στο πορτοφόλι μας για κοριτσίστικα ρούχα

Ιδιαίτερα όταν οι κόρες μας είναι μικρές. Μα, δεν είναι αυτά τα φορεματάκια με τις καρδούλες και τα φρου-φρου ό,τι πιο όμορφο υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο;

Το σπίτι μας μοιάζει σαν να έχει εκραγεί εκεί μέσα μια βόμβα γεμάτη γκλίτερ

Μέχρι να μπει στη ζωή μας ένα τόσο δα μικρό κοριτσάκι δεν είχαμε φανταστεί ποτέ σε πόσα πολλά αντικείμενα θα μπορούσε κανείς να βάλει χρυσόσκονη! Από μολύβια μέχρι οδοντόβουρτσες. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι το γκλίτερ δεν μένει για πάντα εκεί.... Σύντομα, υπάρχει παντού στο σπίτι, από τους διακόπτες για τα φώτα μέχρι την ουρά του σκύλου!

Πόσο εύκολο τούς είναι να αρχίσουν το κλάμα!

Τα κορίτσια είναι πολύ συνιασθηματικά πλάσματα, που σημαίνει ότι τα δάκρυα είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Νιώθουν ότι οι φίλες τους τις αδίκησαν; Κλαίνε; Χτύπησαν παίζοντας κουτσό; Κλαίνε! Πήραν δύο Β στον έλεγχο; Κλαίνε! Μερικά μάλιστα δεν το ξεπερνάνε ποτέ αυτό το στάδιο!

Τα μαλλιά είναι πολύ σημαντικά!!!

Μια μαμά με κορίτσια θα πρέπει να ξυπνήσει τουλάχιστον ένα τέταρτο πιο νωρίς το πρωί γιατί εκτός από όλα τα άλλα πρέπει να κάνει κοτσίδες, πλεξούδες, αλογοουρές, κεφτεδάκια, κότσους και άλλα χτενίσματα. Κι όλα αυτά για να αποφασίσει, στο τέλος, η μικρή πριγκίπισσα ότι προτιμάει τα μαλλιά της κάτω!

Τα παπούτσια μας μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε

Από τη στιγμή που θα αρχίσουν να περπατάνε, οι κόρες μας λατρεύουν να φοράνε τα παπούτσια μας. Και δεν σταματάνε ποτέ! Εκτός κι αν κάποια στιγμή αρχίσουν να φοράνε μεγαλύτερο νούμερο από το δικό μας.

Κάθε μέρα «λατρεύουν» κάτι διαφορετικό

Τη μία μέρα τρελαίνονται για πριγκίπισσες, την άλλη για μονόκερους. Σήμερα θα ζητήσουν δεύτερο πιάτο κολοκυθόσουπα και την επόμενη εβδομάδα θα αρνηθούν να τη βάλουν στο στόμα τους «γιατί είναι μπλιαχ». Τουλάχιστον, δεν γίνονται ποτέ προβλέψιμες και βαρετές.

Όσο κι αν μας αρέσει να τους ψωνίζουμε, κάποια στιγμή απλά δεν γίνεται να το κάνουμε

Γιατί, πολύ απλά, ό,τι κι αν τους πάρουμε, αρνούνται να το φορέσουν. Γενικά, έρχεται μια φάση που κάθε επιλογή μας τους φαίνεται αδιανόητη. Μην το παίρνετε προσωπικά. Στην ίδια φάση, σπάνια τους αρέσουν ακόμα και οι δικές τους επιλογές.

Έχουν τον τρόπο τους να κάνουν την καρδιά μας να λιώνει

Όπως όταν ανοιγοκλείνουν παιχνιδιάρικα τα μάτια, σπρώχνουν με τα χεράκια τους τα μαλλιά μας πίσω από τους ώμους μας και μας λένε πόσο πολύ μας αγαπούν! Κι ακόμα κι αν αυτές οι στιγμές τείνουν να λιγοστεύουν όσο μεγαλώνουν, τη θέση τους παίρνουν οι μέρες που απολαμβάνουμε την ειλικρινή φιλία τους. Γιατί ποια θα μπορούσε να είναι η καλύτερη φίλη μιας μαμάς από την κόρη της;