Οι περισσότεροι γονείς μπαίνουμε στη μέση πιο συχνά από ό,τι χρειάζεται προκειμένου να βοηθήσουμε το παιδί μας. Η αλήθεια είναι ότι μας είναι δύσκολο να συνηθίσουμε να μην κρατάμε τα παιδιά μας από το χεράκι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ακόμα κι όταν εκείνα δεν το έχουν ανάγκη. Όμως πρέπει να το κάνουμε.

Μια μεγάλη μελετη που έγινε από το University College στο Λονδίνο συγκέντρωσε δεδομένα για την ποιότητα ζωής περισσότερων από 2000 ανθρώπων στη Μ. Βρετανία που είχαν όλοι γεννηθεί το 1946. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις, μέσα από τις οποίες ανισχνευόταν το πώς ο τρόπος με τον οποίο μεγάλωσαν σχετιζόταν με την πνευματική υγεία και την ευζωία τους τα επόμενα χρόνια στην ηλικία των 30, 40 και 60-64 ετών.

«Διαπιστώσαμε ότι όσοι είχαν γονείς που εκδήλωναν θερμά συναισθήματα ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους και ήταν πιο χαρούμενοι σε όλη τη διάρκεια αυτών των ετών» εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Dr. Mai Stafford. Και προσθέτει ότι η άσκηση ψυχολογικού ελέγχου, όπως για παράδειγμα να μην αφήνεις το παιδί να παίρνει αποφάσεις, να παρεμβαίνεις στην ιδιωτικότητά του και να μην προάγεις την ανεξαρτησία του, συνδέεται άμεσα με μικρότερο αίσθημα ικανοποίησης. Από την άλλη, η επιβολή ορίων και κανόνων, όπως ποια είναι η ώρα του ύπνου ή πόσο μπορεί ένα παιδί να βλέπει τηλεόραση δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για τη μετέπειτα πνευματική υγεία του.

Αν και στο παρελθόν έχουν γίνει κι άλλες έρευνες σχετικά με το πώς τα διάφορα στυλ πατρότητας και μητρότητας επηρεάζουν την ανάπτυξη του παιδιού, αυτή είναι η πρώτη που διερευνά το θέμα σε τόσο μεγάλη διάρκεια. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Journal of Positive Psychology.