Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν ένας άνθρωπος γίνεται γονιός είναι αναμενόμενο ότι θα πρέπει να εγκαταλείψει τις παλιές του συνήθειες και να αποδεχτεί μια σειρά από μικρές και μεγάλες αλλαγές στη ζωή του. Όλοι ξέρουμε ότι δεν θα είναι πια εύκολο να ξενυχτάμε, ότι θα πρέπει να ξυπνάμε νωρίς (τα πρώτα χρόνια, ακόμα και μέσα στη νύχτα), ότι θα κάνουμε λιγότερο συχνά σεξ κι ότι δεν θα μπορούμε να καλούμε στο σπίτι φίλους για να παίξουμε μπιρίμπα μέχρι το πρωί. Υπάρχουν όμως κι άλλες «θυσίες» που κάνουν καθημερινά οι γονείς -θυσίες που μπορεί να είναι λιγότερο... εντυπωσιακές αλλά έχουν κι αυτές το συναισθηματικό κόστους τους! Για παράδειγμα:

Δεν μπορούν πια να διαλέξουν τι θα δουν στην τηλεόραση!       

Από μια ηλικία και μετά, θέλεις δεν θέλεις, παρακολουθείς αναγκαστικά τα προγράμματα που βλέπουν τα παιδιά. Ακόμα χειρότερα, θα βλέπετε το ίδιο επεισόδιο ή την ίδια ταινία στο DVD ξανά και ξανά και ξανά. Εσείς, θα νιώθετε ότι πρόκειται να κάνετε εμετό από το πρώτο λεπτό. Εκείνα θα δείχνουν τον ίδιο ενθουσιασμό και μετά την 21η επανάληψη! Κι όταν κάποια στιγμή πάνε για ύπνο, θα διαπιστώσετε ότι εξακολουθείτε να βλέπετε nickelodeon, παρόλο που είστε πια μόνοι στο σαλόνι!

Κάνουν παρέα με ανθρώπους που δεν θέλουν, μόνο και μόνο επειδή τα παιδιά τους είναι φίλοι

Τα παιδιά θέλουν να κάνουν παρέα με συνομηλίκους τους. Και πλέον κι εσείς είστε αναγκασμένοι να επιλέγετε με ποιον θα πάτε στη θάλασσα ή θα περάσετε την Πρωτομαγιά με κριτήριο, όχι αν περνάτε καλά μαζί του αλλά αν έχει παιδιά στην ηλικία του δικού σας. Καθώς μεγαλώνουν (και μέχρι να μεγαλώσουν αρκετά ώστε να συναντιούνται μόνοι με τους φίλους τους) θα διαπιστώνετε όλο και περισσότερο ότι είναι εκείνα που επιλέγουν τις παρέες σας κι όχι εσείς.

Βλέπουν μερικά από τα πιο βαθιά κρυμμένα μυστικά τους να αποκαλύπτονται από το στόμα του παιδιού

Τα παιδιά είναι μικρά... κασετοφωνάκια! Ακούνε τα πάντα, θυμούνται τα πάντα και τα αναπαράγουν την πλέον ακατάλληλη στιγμή. Έτσι είναι που θα μάθει (επιτέλους) η πεθερά σας ή σιχαίνεστε τη μαγειρική της κι η κολλητή σας πως θεωρείτε ότι έχει απαίσιο γούστο στους άντρες. Εάν θέλετε να κρατήσετε κάτι πραγματικά κρυφό, φροντίστε να μην το συζητάτε μπροστά στο παιδί σας.

Επιβάλλουν λογοκρισία στον εαυτό τους

Όποιος έχει προσπαθήσει να συγκρατήσει τη γλώσσα του τη στιγμή που χτυπάει κατά λάθος τον αστράγαλο στη γωνία του καναπέ για να μην αρχίσει να βρίζει μπροστά στο παιδί, ξέρει καλά πόσο δύσκολο είναι αυτό! Μέχρι να κάνουν παιδιά, πολλοί γονείς δεν είχαν συνειδητοποιήσει καν πόσο συχνά μιλούσαν άσχημα. Μετά τα παιδιά, πάλι, διαπιστώνουν πόσο καταπιεστικό είναι να προσπαθείς να ανοίξεις ένα βάζο που έχει κολλήσει το καπάκι, χωρίς να ξεστομίσεις κάτι... άπρεπο!

Εγκαταλείπουν τα χόμπι τους

Κάνω παιδιά σημαίνει για τους περισσότερους χάνω κάθε δευτερόλεπτο από τον ελεύθερο χρόνο μου, κάθε έξτρα γωνία του σπιτιού μου, κάθε ευρώ που μου περίσσευε και κάθε διάθεση να ασχοληθώ με κάτι άλλο -όπως να πάω στο γυμναστήριο, να ασχοληθώ με τον κήπο ή να συνεχίσω εκείνα τα μαθήματα αγγειοπλαστικής.

Δεν μπορούν ποτέ να κάνουν πρόγραμμα

Κι όταν το κάνουν, το χαλάνε την τελευταία στιγμή, γιατί τα παιδιά κλασικά σηκώνουν πυρετό μια μέρα πριν αναχωρήσουμε για ένα ταξίδι ή κάνουν δυο ώρες να ετοιμαστούν για τον παιδικό εκείνο το πρωί που έχουμε ένα σημαντικό ραντεβού αμέσως μετά.

Παύουν να είναι αυθόρμητοι

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας ενήλικας (χωρίς παιδιά) είναι να παίρνει αποφάσεις την τελευταία στιγμή! Να αποφασίζει να φύγει για Σαββατοκύριακο την Παρασκευή το βράδυ, να δέχεται μια πρόσκληση για ποτό από ένα τηλεφώνημα που γίνεται μετά τα μεσάνυχτα, να βγαίνουν για μια ωρίτσα και να επιστρέφουν τα ξημερώματα της άλλης μέρας. Μετά τα παιδιά; Η πιο αυθόρμητη κίνηση που μπορείτε να κάνετε είναι να... παραγγείλετε σουβλάκια (πάλι).