... δεν μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο ή να στείλετε μήνυμα σε κάποιον χωρίς να νιώσετε σαν να χτυπάτε κάποιου είδους «συναγερμό»
Πλέον κανείς δεν απαντάει στις κλήσεις σας με ένα απλό «ναι» αλλά με ένα αγωνιώδες «τι έγινε; σπάσαν τα νερά». Και κάθε φορά απογοητεύονται που η απάντηση είναι αρνητική και πως απλώς θέλατε να πιάσετε κουβεντούλα.
...παχαίνετε κι άλλο κάθε ώρα που περνάει
Κάτι που σας κάνει μερικές φορές σχεδόν να τα βάζετε με το αγέννητο μωρό σας... Αν είχε γεννηθεί πριν από δύο εβδομάδες, δεν θα είχατε να χάσετε άλλα 3 κιλά μετά τον τοκετό -κι έρχεται και καλοκαίρι! Ουφ... Αλλά μέχρι να το πάρει απόφαση, ας φάτε κάτι!
...οι άλλοι σας κοιτάζουν κάπως περίεργα
Έχετε την αίσθηση πως όπου κι αν πάτε ελκύετε τα πιο παράξενα βλέμματα, καθώς όλοι αναρωτιούνται «μα πώς μπορεί και περπατάει με αυτή την κοιλιά;» ή σκέφτονται «πω πω, την καημένη!».
...βαριέσαι όλο και περισσότερο
Όταν μπήκατε στον ένατο, είχατε την αίσθηση ότι η εγκυμοσύνη τελειώνει σύντομα κι ακόμα δεν έχετε κανονίσει ένα σωρό πράγματα. Πλέον, αφού έχετε ολοκληρώσει το δωμάτιο του μωρού, έχετε ετοιμάσει το βαλιτσάκι για το μαιευτήριο, έχετε παραλάβει όλα τα υπέροχα κουβερτάκια που παραγγείλατε από το ίντερνετ κι έχετε βάλει στην κατάψυξη μπολάκια με έτοιμα γεύματα για να φάει η υπόλοιπη οικογένεια όσο θα είστε στο μαιευτήριο... απλά βαριέστε!
...συνέχεια νιώθετε ότι «ήρθε η ώρα»
Κάθε σύσπαση, κάθε πονάκι, κάθε διαφορετική αίσθηση «εκεί κάτω« σας κάνει να πιστεύετε ότι η στιγμή ήρθε και μάλλον πρέπει να ετοιμάζεστε για το μαιευτήριο. Μέχρι να αποδειχτεί ότι θα πρέπει να περιμένετε λίγο ακόμα (ή πολύ, ποιος ξέρει;)
