Όλα τα παιδιά κλείνουν τα όνειρά τους για να μην τους τα πάρουν, σε ένα κλουβί, δίχως κλειδί και κλειδαριά, με ξυλαράκια βανίλιας και κανέλας για κάγκελα. Γιατί τα όνειρα, όπως οι επιθυμίες και οι αλήθειες, δε φυλακίζονται.
Μια ιστορία για να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε ελεύθερα, με την καρδιά και τα μάτια ενός παιδιού.

Με τον αγαπημένο της βραχύ λόγο, την ονειρική ατμόσφαιρα που σε βγάζει πάντοτε λίγο έξω από τις τετριμμένες πραγματικότητες και ιστορίες, με λυρισμό και μαγικό ρεαλισμό, η Εύη Γεροκώστα δημιουργεί ένα πολύ όμορφο βιβλίο για την ενηλικίωση, τα όνειρα, την προστασία τους από την πραγματικότητα και τη φυλακή. Για όλα εκείνα που χάνεις όταν παύεις να είσαι παιδί, όταν σταματάς να ονειρεύεσαι, όταν βλέπεις τον κόσμο δίχως αθωότητα, χρώμα, ομορφιά, όνειρα, επιθυμίες, αλήθεια.

Η εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου με θερμά χρώματα, με εκφραστικότητα συναισθημάτων και προσώπων, με λιτά στοιχεία και νύξεις, συνθέτει πλάι στο κείμενο το συμπληρωματικό του σύμπαν και ταυτόχρονα στέκει αυθύπαρκτη να λέει τις δικές της ιστορίες στο βλέμμα.