Αγαπητέ γονιέ που στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο με πυρετό,
Θα μπω κατευθείαν στο θέμα… Σε παρακαλώ πολύ, μην το κάνεις!
Και πριν πεις ότι δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αναγκάζεσαι να στέλνεις το παιδί σου αδύναμο και ταλαιπωρημένο στο σχολείο, επίτρεψέ μου να σε διαβεβαιώσω ότι καταλαβαίνω πολύ καλά. Γιατί έχω κι εγώ δύο παιδί που πολύ συχνά φέρνουν ιώσεις από το σχολείο και τις άλλες δραστηριότητές τους. Και ξέρω ότι όλα γίνονται πιο δύσκολα όταν αρρωσταίνουν. Ότι αναγκάζεσαι να πάρεις άδεια από τη δουλειά σου ή να βρεις κάποιον να τα κρατήσει στο σπίτι –μερικές φορές ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι εύκολο ή ακόμα και εφικτό! Κι αυτό μπορεί να κρατήσει μέρες! Δεν είναι εύκολο, δεν είναι καθόλου ευχάριστο και μπορεί να διαταράξει σημαντικά τη λειτουργία του σπιτιου και της οικογένειας. Το καταλαβαίνω πολύ καλά!
Όμως, το να στέλνουμε ένα παιδί στο σχολείο με «λίγο πυρετό» ή με πόνο στην κοιλιά–το ότι δεν κάνει εμετό δεν είναι λόγος να μη μείνει στο σπίτι- είναι έδικο για τους δασκάλους του, τους συμμαθητές του και τους άλλους γονείς. Σίγουρα, πολλές φορές τα παιδιά το παίζουν άρρωστα για να αποφύγουν να πάνε στο σχολείο, όμως το πιο πιθανό είναι ότι οι γονείς του μπορούν να ξεχωρίσουν πότε μια ασθένεια είναι υπαρκτή ή…διπλωματική! Οπότε, όταν τα παιδιά σας έχουν αληθινά συμπτώματα μιας ιώσης, όπως έντονο βήχα και συνάχι, πυρετό, διάρροια και αδιαθεσία, κρατήστε τα στο σπίτι. Στέλνοντάς τα στο σχολείο, το μόνο που καταφέρνει κάποιος είναι να τα αφήσετε να υποφέρουν όλη την ημέρα και να κολλήσουν και άλλους.
Σκέψου τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη τους. Μπορεί κάποιο παιδάκι να έχει πιο αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα ή κάποιο άλλο λόγο που θα το κάνει να περάσει την ίωση εκατό φορές πιο βαριά από ό,τι το δικό σου παιδί. Το ξέρω γιατί αυτό είναι το δικό μου παιδί. Κάθε φορά που ένας γονιός στέλνει στο σχολείο ένα συμμαθητή του με ένα κρυολόγημα, το δικό μου παιδί κολλάει αμέσως κι επειδή έχει ευπάθεια στους πνεύμονες, καταλήγει συνήθως στο νοσοκομείο με πνευμονία. Μην ξεχνάς ότι μια «ιωσούλα» ή μια «γριπούλα» δεν είναι πάντα το ίδιο απλά για όλα τα παιιδά.
Δεν λέω ότι πρέπει να βάλεις το παιδί σε καραντίνα επειδή φτερνίστηκε μια-δυο φορές. Εσύ ξέρεις καλύτερα πότε ένας βήχας είναι κάτυ απλό και πότε το παιδί σου έχει κολλήσει κάτι, σωστά;
Εξάλλου, όλοι ξέρουμε ότι ένα παιδί με ίωση νιώθει αδύναμο κι εξαντλημένο και το να το αναγκάσουμε να σηκωθεί το πρωί, να ετοιμαστεί και να πάει στο σχολείο, θα κάνει τα πράγματα απλώς χειρότερα. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα διαπιστώσεις ότι το παιδί σου είναι αρρωστούλι, σε παρακαλώ, κράτησέ το στο σπίτι, φτιάξτου μια ζεστή σούπα και άφησέ το να ξεκουραστεί για να αντιμετωπίσει καλύτερα τον ιό που το ταλαιπωρεί.
Ολόκληρη η τάξη του και οι γονείς των συμμεθητών του θα σε ευγνωμωνούν. Και πρώτη από όλες εγώ!
Με εκτίμηση
Μια μαμά