Πολλοί γονείς προσπαθούν να μάθουν το παιδί τους να συνηθίσει από μικρή ηλικία να κοιμάται μόνο του αφήνοντάς το να κλαίει μέχρι να το... πάρει απόφαση και να πέσει για ύπνο. Άλλοι πάλι εκτιμούν ότι είναι λάθος να αφήνεις ένα τόσο μικρό κι απροσταύτευτο πλάσμα να νιώθει μόνο και ανυπεράσπιστο. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι δεν θα πάθει και τίποτα σπουδαίο αν κλάψει για μερικά λεπτά... Κι όμως, σύμφωνα με όσα αναφέρει στο καινούριο βιβλίο της η ειδικός στην ανατροφή Penelope Leach υπάρχουν δύο πολλοί σοβαροί λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να αφήνουμε τα μωρά να κλαίνε. Όπως λέει η ίδια, κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους τα παιδιά μαθαίνουν πως κάθε πράξη έχει μια συνέπεια. Έτσι, αναμένουν ότι κάποιος θα ανταποκριθεί στο κλάμα τους. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε παίρνουν λανθασμένα μηνύματα που μπορεί να έχουν αργότερα συνέπειες στη συναισθηματική ζωή τους.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με το κλάμα αυξάνεται η έκκριση κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Σύμφωνα με τη Leach, καθώς ο εγκέφαλος του παιδιού αναπτύσσεται ακόμα, η συχνή έκκριση της συγκεκριμένης ορμόνης σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει χρόνιο στρες, μια κατάσταση την οποία θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει για όλη τη ζωή του. Αντί να το αφήνουν να κλαίει, η ειδικός προτείνει στους γονείς να παίρνουν αγκαλιά και να προσπαθούν να καθησυχάσουν το μωρό τους, το οποίο συνήθως αντιδρά έτσι επειδή δεν είναι ακόμα ώριμο ώστε να καταλάβει ότι πρέπει να κοιμηθεί.