Είναι γεγονός πως μερικά παιδιά γεννιούνται πιο ευαίσθητα από άλλα. Ένα παιδί όμως γίνεται ντροπαλό  όταν συμβάλουν και εξωγενείς παράγοντες όπως: να το πειράζουν άλλα παιδιά, μια ντροπιαστική στιγμή που το κόμπλαρε ή ακόμα και η έλλειψη επιβεβαίωσης που ένα ντροπαλό παιδί τόσο χρειάζεται.

Πως μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας;

Έχουμε το νου μας τι πυροδοτεί, τις αιτίες που κάνουν το παιδί μας ντροπαλό. Παρατηρούμε για να μάθουμε ποιες είναι οι κοινωνικές στιγμές οι οποίες αυξάνουν το άγχος του και του προκαλούν αμηχανία. Όταν καταλάβουμε τα άγχη του θα μπορέσουμε να του μιλήσουμε και θα δουλέψουμε από κοινού τρόπους και τακτικές για να το ξεπεράσει.
Ένα παιδί που έχει πιεστεί πολύ για τις σχολικές του επιδόσεις για παράδειγμα μπορεί να μπλοκάρει. Σε τέτοια περίπτωση καλύτερα να χαλαρώσουμε στις προσδοκίες μας για να χαλαρώσει και το παιδί μας.

Προβάρουμε διάφορες δύσκολες στιγμές, στιγμές που προκαλούν αμηχανία στο παιδί μας. Μπορούμε με παιχνίδι ρόλων να προβάρουμε π.χ. πώς να χαιρετάει όταν μπαίνει στην τάξη των αγγλικών ή πώς να συστηθεί σε παιδιά που δεν ξέρει και άλλου είδους τέτοιες καταστάσεις που το φέρνουν σε δύσκολη θέση. Στην αρχή ίσως χαχανίσει και να το θεωρήσει αστείο όμως έτσι θα χαλαρώσει και θα αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στον χειρισμό αυτών των καταστάσεων .
Μία άλλη προσέγγιση είναι να συζητήσουμε με το παιδί μας και να το ρωτήσουμε τι είναι αυτό που το φοβίζει σε κάθε περίσταση. Μαζί θα μπορέσουμε να βρούμε τρόπους και μεθόδους για να το αντιμετωπίσουμε. Κάτι άλλο που θα βοηθήσει σίγουρα είναι να καθησυχάσουμε το παιδί μας πως είναι φυσιολογικό να αισθάνεται αμήχανα όταν γνωρίζει άγνωστα παιδιά ή όταν ξεκινά καινούρια τάξη στο σχολείο και δεν ξέρει κανένα. Σίγουρα θα βοηθήσει περισσότερο να του περιγράψουμε και μια δική μας εμπειρία.

Βρίσκουμε τον «ρόλο» του. Τα ντροπαλά παιδιά συχνά δυσκολεύονται να βρουν τον «ρόλο» τους στους κοινωνικούς κύκλους. Για να τα διευκολύνουμε τα ενθαρρύνουμε να πάρουν μέρος σε μια εξωσχολική δραστηριότητα και συγκεκριμένα κάποια που να τους αρέσει και να τους ταιριάζει. Μια δραστηριότητα δηλαδή όπου θα αισθάνεται μέλος της ομάδας αλλά θα μπορεί να σταθεί ως άτομο λόγων των ικανοτήτων του (κολύμβηση, σκάκι κλπ)

Να ξέρουμε πότε πρέπει να κάνουμε πίσω. Άλλο πράγμα είναι να βοηθήσουμε και να υποστηρίξουμε το ντροπαλό μας παιδί και άλλο να το πιέζουμε συνέχεια με συμβουλές και τρόπους διαχείρισης της εσωστρέφειας του. Το ότι το παιδί μας είναι ντροπαλό δεν σημαίνει πως είμαστε κακοί γονείς. Αν έχει φίλους, είναι χαρούμενο και μπορεί να λειτουργήσει σαν μαθητής και σαν μέλος της οικογένειας, όλα καλά. Εμείς αυτό που οφείλουμε είναι να είμαστε στο πλευρό του αν χρειαστεί βοήθεια ή συμβουλή.