Όλοι οι γονείς έχουν ακούσει πολλά για το bullying, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού που έχει πάρει δραματικές διαστάσεις και στη χώρα μας. Και όλοι ανησυχούν μήπως και το δικό τους παιδί πέσει θύμα bullying. Αν το καλοσκεφτούμε όμως, και οι bullies, εκείνοι που κρατούν τα ηνία του εκφοβισμού και τρομοκρατούν τους συμμαθητές τους είναι παιδιά κάποιων από εμάς. Ποιοι είναι, λοιπόν, οι παράγοντες που μπορεί να κάνουν ένα παιδί να γίνει όχι θύμα αλλά θύτης του bullying και πώς μπορούμε να αποτρέψουμε κάτι τέτοιο;

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από έρευνες οι οποίες έγιναν για το μεγαλύτερο διεθνή φορέα που ασχολείται με την εξέλιξη της Παιδιατρικής,  PediatricAcademicSocieties, συγκεκριμένες συμπεριφορές των γονιών μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα των παιδιών τους να εκδηλώσουν τέτοιου είδους συμπεριφορά.

Για τις ανάγκες των ερευνών αυτών, γονείς παιδιών ηλικίας 10 έως 17 ετών κλήθηκαν να απαντήσουν εάν τα παιδιά τους έχουν εκφράσει –και πόσο συχνά- ανάλγητη συμπεριφορά, ενώ έλαβαν υπόψη και την κατάσταση της υγείας τους, σωματικής και ψυχολογικής.  

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που αφορούν το διάστημα 2003-2007:

-         - 23% των παιδιών έχουν ασκήσει εκφοβισμό σε άλλο παιδί κάποια στιγμή

-         - 35% των γονιών έχουν αναφέρει ότι το παιδί τους έχει ασκήσει σχολικό εκφοβισμό σε άλλο παιδί 

-         - 15% των παιδιών είναι κατ’ εξακολούθηση bullies

Τα παιδιά που είναι πιθανότερο να συμπεριφερθούν σαν bullies είναι αυτά που έχουν συναισθηματικά ή ψυχολογικά προβλήματα ή ζητήματα συμπεριφοράς. Επιπλέον, οι γονείς που δήλωσαν ότι συχνά γίνονται οι ίδιοι έξαλλοι με τα παιδιά τους, είχαν περισσότερες πιθανότητες να τα δουν να εκδηλώνουν τέτοιου είδους συμπεριφορά.

Αντίθετα, τα παιδιά που είχαν καλή επικοινωνία με τους γονείς τους, είχαν τις λιγότερες πιθανότητες να γίνουν bullies.

Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι οι bullies διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και να καταφύγουν στο μέλλον στην κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών, την παραβατικότητα ή και τη αυτοκτονία.

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, αυτό που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι να γίνουν παρεμβάσεις ώστε οι γονείς να ασχολούνται περισσότερο με τα παιδιά τους και να επικοινωνούν καλύτερα μαζί τους. Επίσης, σημαντικό είναι να βρίσκουν οι γονείς αποτελεσματικούς τρόπους να διαχειρίζονται τα δικά τους αισθήματα θυμού απέναντι στα παιδιά τους και να συμβουλεύονται ειδικούς όταν έχουν προβληματισμούς για τη συμπεριφορά ή τη συναισθηματική κατάσταση και την ψυχική υγεία του παιδιού.