«Κλείσε την πόρτα»! Πόσο δύσκολο είναι να κλείσεις την πόρτα πίσω σου; Κι όμως, φήμες λένε ότι κανένα παιδί δεν σκέφτηκε ποτέ να την κλείσει χωρίς να χρειαστεί κάποιος να του πει «κλείσε την πόρτα» (συχνά, ούτε καν μετά). Η φράση αναφέρεται σε κάθε είδους πόρτα (αυτής του ψυγείου μη εξαιρουμένης) και συχνά συνοδεύεται ή εναλλάσσεται με τις λέξεις «κλείσε το φως» -άλλη μία αληθινή πρόκληση για παιδιά κάθε ηλικίας!

«Κάνε λίγο ησυχία ». Ή «μη φωνάζεις» ή «σσσσςςς» ή «σιγά». Γιατί πρέπει να κάνουν τόση φασαρία;

«Κάθισε κάτω». Μέχρι να τελειώσεις το φαγητό σου. Μέχρι να τελειώσεις με τα κακά σου. Έστω για πέντε λεπτά. Τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια καρέκλα με δεκάδες (άκρως επικίνδυνους συνήθως) τρόπους, εκτός από τον πιο απλό: να ακουμπήσουν επάνω τον πωπό τους! Πώς είναι δυνατόν να κατανοούν πώς λειτουργεί το smartphone αλλά ΟΧΙ τι ακριβώς κάνουμε σε μια καρέκλα;

 «Πρόσεχε»! Πρόσεχε όταν κόβεις με το ψαλίδι, όταν κατεβαίνεις τη σκάλα, όταν ανεβαίνεις τη σκάλα, όταν καρφώνεις το κεφτεδάκι με το πιρούνι, όταν κάνεις κολοτούμπες στο διπλό κρεβάτι, όταν πας ψηλά στην κούνια, όταν περνάς μπροστά από την κούνια όταν ένα άλλο παιδάκι πηγαίνει ψηλά… Πρόσεχέ με όταν σου μιλάω!

«Πάει, πέρασε». Οκ, αγνόησε την προηγούμενη φράση («θυμάσαι, όταν σου είπα να προσέχεις με το ψαλίδι») και τώρα το χεράκι πονάει. Μπααα. Να, πάει, πέρασε. Μην γκρινιάζεις άλλο, δεν πρόκειται να ασχοληθώ περισσότερο με ένα τόσο δα κοψιματάκι. Άλλωστε είσαι ολόκληρος άντρας / ολόκληρη γυναίκα πια!

«Θα δούμε». Τι θέλεις; Σκυλάκι; Θα δούμε! Το ρομπότ Lego που κοστίζει 400 ευρώ για τα γενέθλιά σου; Θα δούμε! Να κοιμηθείς το επόμενο Σαββατοκύριακο στο σπίτι της κολλητής σου; Θα δούμε! Βασικά, κι οι δύο ξέρουμε ότι ΔΕΝ θα το δούμε (δηλαδή, για σένα δεν ξέρω, αλλά εγώ είμαι σίγουρη).

«Κοντεύουμε». Είτε έχουμε να διανύσουμε άλλα 200 χιλιόμετρα είτε ο προορισμός μας είναι στο επόμενο οικοδομικό τετράγωνο, η στάνταρ απάντηση στην ερώτηση «πότε φτάνουμε» είναι μία: «κοντεύουμε»!

«Είπες ‘ευχαριστώ’;». Στη γιαγιά που σου έδωσε παγωτό, στο παιδάκι που έφυγε από την κούνια για να κάνεις εσύ, στη νονά που σου έφερε δώρο… Πότε θα μάθεις επιτέλους να το λες χωρίς να στο υπενθυμίζω;

«Έπλυνες τα χέρια σου;». Πριν φας, μετά την τουαλέτα, μετά το παιχνίδι με τις πλαστελίνες, πριν τον ύπνο… Προειδοποίηση: η θετική απάντηση δεν ανταποκρίνεται απαραίτητα σε αυτό που στον κόσμο των μεγάλων θεωρείται «καθαρά χέρια».

«Σε παρακαλώ». Σε παρακαλώ, τελείωνε με το φαγητό σου. Σε παρακαλώ, βάλε τις πιτζάμες σου. Σε παρακαλώ, πήγαινε να πλύνεις τα δόντια σου. Σε παρακαλώ, μην με εκνευρίζεις. Σε παρακαλώ, στείλε μου έστω ένα σημάδι ότι ξέρω τι κάνω εδώ πέρα… Ειλικρινά, σε παρακαλώ…