Σπάνια έχουμε τη δυνατότητα να μείνουμε στο σπίτι ολομόναχες, έστω και για λίγη ώρα. Μερικές φορές όμως συμβαίνει... Όταν, για παράδειγμα, ο μπαμπάς πάρει τα παιδιά μαζί του στο σούπερ μάρκετ ή όταν η γιαγιά τα βγάλει μαι βόλτα στις κούνιες. Τότε έχουμε την πολυτέλεια να αφουγκραστούμε τη σιωπή μέσα στο άδειο σπίτι, χωρίς τον κίνδυνο να διαταραχτεί από φράσεις όπως «Μαμά, πεινάω» ή «Πες του, μου πήρε το παιχνίδι και δεν μου το δίνει». Και τώρα, τι κάνουμε; Πώς να αξιοποιήσουμε αυτό το χρόνο όσο καλύτερα γίνεται (δεδομένου πως δεν γνωρίζουμε πότε θα συμβεί ξανά); Να μερικές ιδέες που σίγουρα έχετε κι εσείς εφαρμόσει στην πράξη:

Βγάζουμε μια selfie για να απαθανατίσουμε την εικόνα της ηρεμίας που εκπέμπει το σπίτι (και το πρόσωπό μας). Χρόνος για μακιγιάζ δεν υπάρχει, απλά πιάνουμε τα μαλλιά όπως όπως, φοράμε το πιο λαμπερό μας χαμόγελο, κλικ και δημοσιεύουμε με σχόλιο «επιτέλους, μόνη! Τι να πρωτοκάνω;»

Πηγαίνουμε στην τουαλέτα. Μόνες... Επιτέλους!

Παίρνουμε τηλέφωνο την κολλητή μας. «Έλα, σόρι που σε έκλεισα απότομα εκείνη τη μέρα που πήρες -πότε ήταν; πριν μια εβδομάδα, ε; Ναι, έπρεπε να κάνω μπάνιο τα παιδιά και, αν το πιστεύεις, τώρα άδειασα λίγο να σου μιλήσω... Λοιπόν, τι νέα;»

Φτιάχνουμε τα νύχια μας. Ακόμα καλύτερα, κάνουμε ένα συνδυασμό με το προηγούμενο, δηλαδή βάζουμε το τηλέφωνο σε ανοιχτή ακρόαση και μιλάμε με την κολλητή μας ΕΝΩ φτιάχνουμε τα νύχια μας! Θα προλάβουν άραγε να στεγνώσουν δύο στρώματα βερνίκι και ένα γυαλιστικό πριν ανοίξει η πόρτα και μπουν μέσα;

Πηγαίνουμε στην κουζίνα, δήθεν για να καθαρίσουμε, και τρώμε τα μπισκότα και τα πατατάκια που έχουν κρύψει για να μην τα βρουν τα παιδιά.

Διαβάζουμε εκείνο το βιβλίο που ξεκινήσαμε στις καλοκαιρινές διακοπές κι ακόμα δεν έχουμε φτάσει ούτε μέχρι τη μέση. Ή βλέπουμε εκείνη την ταινία που κατεβάσαμε μέσα στα Χριστούγεννα αλλά δεν καταφέραμε ποτέ να δούμε!

Σκεφτόμαστε πόσο μας λείπουν τα παιδιά... Καλή η ησυχία, δε λέω, αλλά να, κάπως περίεργη είναι αυτή η ερημιά; Σαν να λείπει η ζωή μέσα από το σπίτι, αυτό που δίνει νόημα και ενέργεια και θόρυβο στην καθημερινότητά μας. Τελικά, το καλύτερο στο να μπορείς να μένεις για λίγο μόνη είναι ότι συνειδητοποιείς πόσο χαρούμενη σε κάνει το να μην είσαι!