Οι Ιστορίες όπως τις είπα εκδόθηκαν το 1902 κι έχουν αυτό το μαγικό κάτι που κρύβεται σε όλα τα μεγάλα έργα. Το κείμενό τους είναι εύστοχο, διάσπαρτο από ευφυή αστεία, με εκπληκτικό ρυθμό και θαυμάσιους χαρακτήρες, τους οποίους ο συγγραφέας χειρίζεται με μαεστρία, αναδεικνύοντας τις ιδιαιτερότητές τους, τις αδυναμίες τους αλλά και τη συγγένειά τους με την ανθρώπινη φύση. Σ’ αυτά τα δώδεκα αφηγήματα, ο Κίπλινγκ δημιουργεί μια άμεση σχέση με τον αναγνώστη του. Ο ιστορίες αυτές θα μας μείνουν αξέχαστες, γιατί μας μεταφέρουν, ανεξάρτητα από την ηλικία μας, σ’ένα διαχρονικό φαντασιακό σύμπαν. Αρχικά, θεωρείται πως ο Κίπλινγκ έγραψε αυτές τις ιστορίες για την κόρη του Ζοζεφίν. Η μικρή Τάφι του Πώς γράφτηκε το Πρώτο Γράμμα και του Πώς εφευρέθηκε το Αλφάβητο των Τεγκουμάι είναι πιθανότατα η Ζοζεφίν. Αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν πρωτίστως για να διαβάζονται με δυνατή φωνή, ώστε να μπορούμε να τις μοιραστούμε. Για να μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας, σαν ένα ξόρκι που προσπερνά τις εποχές.. Αυτό το μαγικό κάτι που κρύβεται σε όλα τα μεγάλα έργα.
Από το εισαγωγικό σημείωμα της γαλλικής έκδοσης